تحلیل کهن الگویی شخصیت در «اولدوز و عروسک سخنگوی»صمد بهرنگی براساس نظریات پیرسون -کی مار به همراه سفر قهرمان جوزف کمبل

در میان نویسندگان حوزه ی ادبیات کودک و نوجوان داستان های صمد بهرنگی جایگاهی فراموش ناشدنی و ارزشمند دارند داستان هایی که به سبب ماهیت تمثیلی و نمادین روایتگری شیرین همراه با کنونی شدن کودکان در روایتگری طرح و پیرنگ جذاب و پر کشش بویژه برای تیپ سازی در داستان همسو با مرام و تفکر مکتبی بهرنگی میتواند نمودار و تمثیلی برای بازنمایی جایگاه انسان ایرانی در دوره یمعاصر و ابزاری آموزشی در جهت تقویت فرهنگ زندگی فردی و اجتماعی متکی بر الگوهای بومی باشد تلاش بهرنگی برای ارائه آرمانشهر ایرانی به کمک قهرمان سازی در داستان هایش که هر یک نماد و کهن الگوی تیپی خاص در مسیر تکامل و شدن به عبارتی در مسیر سفر قهرمانی است تحلیل شخصیت های داستانی او را از منظر روان شناختی کهن الگویی ضروری کرده است این پژوهش به شیوه ی توصیفی تحلیلی با تلفیق چهار چوب نظری روان شناختی کهن الگویی شخصیت مورد نظر کارل پیرسون و هیوکی مار با نظریه ی سفر قهرمان جوزف کمبل تلاش کرده است به این مهم دست یابد از نتایج تحقیق بر می آید که بسامد شخصیت جستجوی گر در میان قهرمانانه خویش در مواجهه با کهن الگوی های جنگجو و نابودگر به کمک کهن الگوهای حامی به وادی تشرف قدم می نهد و غالبا با رسیدن به آرمان های خویش سرافرازنه قدم در مسیر بازگشت میگذارند ساختاری که به نظر میرسد کاملادر تناسب با گرایش سیاسی بهرنگی طراحی شده است