بررسی نقش سلنیوم در رابطه با بیماریهای مختلف

سلنیوم بعنوان یکی از عناصر ضروری در بدن انسان نقش مهمی را ایفا می کند. سلنیوم با شرکت در آنزیم آنتی اکسیدان گلوتاتیون پراکسیداز در جلوگیری از آسیب رادیکالهای آزاد به سلولها عمل می کند. سلنیوم در بسیاری از روندهای فیزیولوژیک و طبیعی بدن از جمله بر روی هورمون رشد و هورمونهای تیروییدی موثر است. اثرات مثبت سلنیوم بر سیستم ایمنی نیز گزارش شده است. سلنیوم در آنزیم دیودیناز وجود دارد که سبب تبدیل تیروکسین به تیرویدوتیرونین می شود. طبق نتایج برخی مطالعات کمبود سلنیوم به خطر فزاینده سرطان پروستات در مردان وسرطان پستان در زنان منجر می شود. همچنین وجود میزان بیش از حد این ماده معدنی در بدن نیز احتمال ابتلا به این سرطان را افزایش می دهد. مطالعات نشان داده است که مصرف 200 میکرو گرم در روز سلنیوم سبب کاهش 25 درصد ابتلا به سرطان می شود در صورتی که مصرف 400 میکروگرم در روز سلنیوم باعث کاهش درصد ابتلا نمی شود اگرچه سطح خونی سلنیم بیشتر می شود. همچنین گفته شده است که مصرف روزانه 200 میکروگرم سلنیوم سبب پیشگیری سرطان پروستات می شود. علاوه بر این، از خواص دیگر ماده معدنی سلنیوم نقش آن در کاهش بروز بیماری های قلبی- عروقی است. با این وجود مصرف بیش از اندازه سلنیوم سبب بروز مسمومیت می شود