بررسی تطبیقی جایگاه اخلاق در حقوق جزای اسلامی و حقوق جزای لاییک

در این نوشتار به بحث درباره پیوند میان اخلاق و حقوق وتأثیر آن در میان جوامع مختلف پرداخته شده است. در این تحقیق که به روش توصیفی تدوین شده است. موضوع پیوند اخلاق قا قوانین، از جمله قوانین کیفری مورد بررسی قرار می گیرد؛ موضوعی که سالها ذهن بسیاری از اندیشمندان را بویژه در حوزه علم حقوق به خود مشغول ساخته است، به نحوی که در سال های اخیر اندیشمندان غربی بیشتر به این جنبه ارتباطی توجه داشته اند، آنهم شاید به دلیل به بن بست رسیدن غرب در کنترل رفتارها و هیجانات منفی آزاد شده در این کشورهاست، که با تکیه بر ابزارهای صرفاً قانونی، و متکی بر اجبار، وضع شده است. اخلاق به مثابه علم بازشناسی انسان توسط خویشتن، علمیست که بیشتر حکیمان گذشته آن را اکسیر اعظم نام نهاده اند و از نظر نویسنده این علم بنابر دلایل محکم در موضوع ریل گذار همه علوم که با هدف خدمت به جامعه بشری بوجود آمده اند، قرار دارد. اگر اخلاق در کار نباشد علوم راهی جز به هلاکت و نابودی نخواهند داشت. آنچه واضح است، شکاف عمیق نظری در میان علمای این حوزه است که آنهم، به تفاوت های ساختاری در مبانی هستی شناسانه بحث بر می گردد. اینکه اخلاق چیست؟ حقوق است که زاییده اخلاق است، و یا اخلاق زاییده حقوق؟ و مرز آن با قانون و حقوق ناکجاست؟ میزان ونحوه تأثیر گذاری اخلاق در حوزه های حقوقی اسلامی و غربی چگونه است؟ در این مقاله تلاش بر آن است که به این پرسش ها پاسخ مناسبی داده شده و به جایگاه حقیقی اخلاق در وضع حقوق یک جامعه تأکید شود.