کارآفرینی؛ راهبرد توسعه پایدار روستایی

در سالهای اخیر حمایت از کارآفرینی و گسترش آن به استراتژی ای در توسعه، شکوفایی و رشد جوامع انسانی تبدیل شده است که ازطریق آن، همه عوامل ، منابع و امکانات یک جامعه هدف قرار می گیرند در روندی تکاملی در راستای نیل به آرمان های بلند اجتما عی بسیج می شوند و منشا بسیاری از آثار و پیامدهای مثبت اقتصادی - اجتماعی می شوند . نقش و جایگاه روستاها در فرآیندهای توسعه اقتصادی اجتماعی و سیاسی در مقیاس های محلی، منطقه ای،ملی و بین المللی پیامدهای توسعه نیافتگی مناطق روستایی، چون فقر گسترده، نابرابری فزاینده، رشد سریع جمعیت، بیکاری، مهاجرت، حاشیه نشینی شهری و غیره موجب توجه به توسعه روستایی و حتی تقدم آن بر توسعه شهر ی شده است( ازکیا و غفاری،1383) . امروزه مناطق روستایی کشورهای در حال توسعه، بویژه در کشور ما از چالش های متعددی از قبیل فقر، بیکاری پنهان، تخریب محیط زیست، تدوام نابرابری در توزیع فرصت ها و منابع میان نواحی شهری و روستایی رنج می برند، که بیانگر عدم موفقیت راهبردهای گذشته توسعه روستایی برای ارائه راه حل موفقیت آمیزی برای بر طرف ساختن آن ها می باشد.از طرفی دیگر، این راهبردها در توزیع منافع حاصل از رشد و توسعه نیز موفق نبوده و منجر به بروز و تشدید چالش های مذکور شده است. از این رو برای غلبه بر مسائل اقتصادی- اجتماعی پیش روی جوامع روستایی در چند دهه اخیر، رویکرد کار آفرینی به عنوان یکی از راهبردهای مهم توسعه پایدار روستایی مورد توجه قرار گرفته است. به طوری که اقتصاددانان، کارآفرینان را موتور رشد و توسعه اقتصادی جامعه می دانند و دانشمندان مدیریت آن ها را از مهمترین عوامل تحول و نوآوری های سازمانی در عصرحاضر به شمار می آورند. لذا هر محیطی که افرادش برخوردار از تفکر و هنر کارآفرینی باشند، اقتصادی پویا و متنوع خواهند داشت. با توجه به اهمیت کارآفرینی، بررسی وضعیت اقتصادی گویای این مطلب است که توسعه و رشد کارآفرینی در امور روستایی، تنها راه بهبود مشکلات اقتصادی کشورهای در حال توسعه و پیشگیری از تسریع شدن آن در آینده می باشد. بدین منظور برای رسیدن به توسعه ملی در کارآفرینی، زیرساختی مناسب ضروری است.بنابراین حفظ جمعیت روستایی و رونق بخشیدن به رشد آن به منظور رسیدن به ابعاد مختلف توسعه اقتصادی نیازمند کارآفرینی کوچک و متوسط مقیاس است، به طوری که در نظریه های اقتصادی، به فعالیت های خودجوش اقتصادی در قالب کارآفرینی در مناطق روستایی توجه ویژه می شود. در همین زمینه، ورتمن معتقد است که توسعه اقتصادی روستایی و کارآفرینی با یکدیگر ارتباط تنگاتنگ دارند.لذا کارآفرینی می تواند از یک طرف به راهکاری جدید در نظریه های توسعه برای توانمندسازی و ظرفیت سازی در مناطق روستایی در راستای دستیابی به توسعه پایدار باشد، که زمینه را برای فعالیت ها و تنوع بخشی به درآمد در تولیدات کشاورزی و غیر کشاورزی، افزایش زیرساخت های اجتماعی برای انجام توام تحقیق و توسعه، افزایش کیفیت نیروی انسانی، کیفیت مدیریتی، توسعه آموزش و توسعه تکنولوژی در جوامع روستایی ملی شود . و از طرف دیگر، پتانسیلی برای کمک به تنوع بخشی به درآمد و میزان تولیدات کشاورزی و غیر کشاورزی روستاییان است و فرصتهای مناسبی را برای کاهش ریسک معیشتی و افزایش امنیت غذایی پایدار در مناطق روستایی فراهم می کند و می تواند یکی از زمینه های مناسب برای ایجاد اشتغال در بخش های کشاورزی و غیر کشاورزی باشد. بدین جهت این پژوهش، به ارتباط بین کارآفرینی و توسعه پایدار روستایی خواهد پرداخت.