مسیریابی در شبکه های حسگر بی سیم سیار با استفاده از خوشه بندی نابرابر مبتنی بر فازی

در شبکههای حسگر بیسیم با گرههای سیار، به دلیل جابجابی پیدرپی گرهها از ناحیهای به ناحیه دیگر و کاهش نرخ تحویل بسته، مساله بهبود مصرف انرژی اهمیت بیشتری پیدا میکند یکی از ابزاری که در پروتکل های مختلف برای بهبود مصرف انرژی استفاده شده است خوشه بندی است با این وجود در پروتکل های مسیریابی مبتنی بر خوشه بندی ارائه شده برای شبکه های حسگر سیار الگوریتم توزیع خوشه ها در راستای بهبود مصرف انرژی نبوده است خوشه بندی نا متوازن نابرابر میتواند نقش تاثیر گذاری در بهبود مصرف انرژی داشته باشد لذا در این مقاله از خوشه بندی نامتوازن جهت بهبود مصرف انرژی استفادهشده است در پروتکل ارائه شده قبل از خوشه بندی شبکه به لایه هایی تقسیم شده و سپس خوشه بندی هر لایه به کمک یک سیستم استنتاج فازی و بر اساس معیار فاصله با ایستگاه مرکزی و تعداد گره های آن انجام شده است در این مقاله برای خوشه بندی از الگوریتم F-Cmeans استفاده شده است علاوه بر این مجددا از سیستم استنتاج فازی برای انتخاب سر خوشهها کاندید نیز استفاده شده است برای این کار سه معیار انرژی باقیمانده سرعت و تابع عضویت به عنوان ورودی به سیستم داده شده اند. بعد از انتخاب سر خوشه های کاندید ایستگاه مرکزی با توجه به برد رادیویی ماکزیمم سرخوشه مناسب هر گره را بر اساس معیار زمان تخمینی اتصال انتخاب میکند روش ارائه شده توسط نرم افزار متلب پیاده سازی شده و با سه پروتکل ،LEACH-M LEACH-MEو MBC از نظر انرژی مصرفی نرخ تحویل و سربار کنترلی مقایسه شده است شبیه سازی های انجام شده نشان میدهد که روش پیشنهادی نسبت پروتکل های کورد مقایسه برتری دارد