کنوانسیونهای ملی و بین المللی مربوط به حمل و نقل مواد خطرناک

از حدود چهل سال پیش تاکنون به علت افزایش آلودگی و تخریب محیط زیست و بحران های شدید زیست محیطی موجود در دنیا کشورهای مختلف ، جهت حفظ محیط زیست اقداماتی انجام داده اند . با توجه به اهمیت این امر یعنی حفظ زیست موضوع مسئولیت بین المللی دولتها نیز اهمیت زیادی یافت . از آنجا که درارتباط با محیط زیست در ابعاد و سطوح مختلف بسیاری از اعمال نباید انجام شود و برخی اعمال و اقدامات نیز الزاماً باید انجام گردد ، (فعل و ترک فعل های مجرمانه در ارتباط با محیط زیست )،مسلماً این باید ها و نباید ها فقط در صورتی موثر و مفید واقع خواهد گردید که همراه با نوعی ضمانت اجرا باشد . بدون تردید مقدمه و پیش شرط هر نوع ضمانت اجرائی را باید پذیرش مسئولیت بین المللی برای کشور خاطی دانست . از جمله فعالیت های مشترک کشورها در جهت پذیرش اینگونه مسئولیت های بین المللی ،انعقاد قرار داد ها و معاهده هائی است که به موجب آن موظف شدند مشکلات زیست محیطی عدیده ای را که برای محیط زیست بوجود می آوردند ؛ کاهش دهند . از جمله مشکلات موجود که مربوط به یک دولت و کشور نخواهد بود و دولتها و کشورهای مختلف را در گیری می کند ، اثرات زیست محیطی ناشی از حمل و نقل مواد زائد و خطرناک است . بدین ترتیب که مواد زائد خطرناک و پسماندهای خطرناک ممکن است بین کشورهای رد و بدل شود و آثار زیست محیطی سوئی را بجا بگذارد.در این مقاله چندین کنوانسیون و معاهده که مربوط به حمل و نقل مواد زائد و خطرناک است بررسی شده است .