مجازات قوادی از دیدگاه فقه امامیه

قوادی عبارت از فراهم ساختن زمینه وقوع زنا، لواط ویا مساحقه می باشد. قوادی به موجب فتوای مشهور فقیهان شیعی از جرایم مستوجب حد است اما در نظر برخی دیگر از فقها و نظر به فقدان ادله های استوار که گویای حد بودن قوادی باشد قوادی را باید از جرایم مستوجب تعزیر دانتس بر این اساس پژوهش حاضر با عنوان مجازات قوادی از دیدگاه فقه امامیه به بررسی حد قوادی از دیدگاه فقه امامیه می پردازد. روش انجام پژوهش توصیفی تحلیلی می باشد نتایج حاصل از پژوهش ناشن میدهد که: بر پایه نظریه معروف در بین فقهای شیعه در قران مجید فقط به زنا و مجازات ان تا حدودی اشاره شده و در مورد جرایم جنسی دیگر مانند قادی قذب نامی به میان نیامده و کیفر ان نیز تعیین نشده است ولی می توان بعضی ایه های قران را ماند ایه پانزدهم و شانزدهم از سوره نسا، دوره سور نور را ناظر بر بعضی از جرایم جنسی جز زنا از نظر فقهای امامیه دانست. این جرم با دو بار اقرار یا گواهی دو شاهد عادل ثابت می شود فرد قواد به جهت آنکه اسباب و وسایل گناه را برای دیگران فراهم می نماید، کار او سبب سلب امنیت روحی و روانی از افراد جامعه می شود لذا دارای مجازات سنگینی می باشد.