مقایسه تاثیر دو سیکل عملیات حرارتی همگن سازی و نرماله کردن فولاد اولیه بر سختی و ریزساختار فولاد دوفازی به دست آمده از سیکل های آنیل بین بحرانی مستقیم و پیوسته

در این پژوهش تاثیر سیکل های آنیل بین بحرانی مستقیم و پیوسته بر روی ریزساختار فولاد دوفازی نوع کم کربن - منگنز دار st-52، پس انجام عملیات حرارتی همگن سازی و نرماله کردن - بر ساختار میکروسکوپی و خواص مکانیکی مورد مقایسه و بررسی قرار گرفته است. با استفاده از عملیات همگن سازی ریزساختار فریت - پرلیتی عاری از باندینگ در فولاد اولیه کربن - منگنز دار به وجود آمد. با عملیات نرماله کردن، ریزساختاری شامل دانه های ریز از فریت و پرلیت به دست آمد. سیکل های دوفازی کردن آنیل مستقیم و پیوسته، در دماهای بین بحرانی مختلف موجب تهیه فولادهای دوفازی با کسر حجمی و مورفولوژی متفاوتی از مارتنزیت شد. نتایج مشاهدات ریزساختاری حاکی از این است که در عملیات آنیل بین بحرانی به روش مستقیم، فاز مارتنزیت عمدتا در مرزدانه های فریت تشکیل شده و به صورت پیوسته می باشد، همچنین در عملیات آنیل بین بحرانی به روش پیوسته، این فاز به صورت کلونی های درشت تشکیل می شود. مشاهده شد که در گستره وسیعی از دماهای بین بحرانی کسر حجمی مارتنزیت به دست آمده از نمونه های همگن و آنیل پیوسته بیشتر می باشد. اندازه کلونی های مارتنزیت در فولاد دوفازی به دست آمده از آنیل پیوسته فولاد اولیه همگن شده از سایر سیکلهای حرارتی بزرگتر می باشد. ساختاری دوفازی به دست آمده توسط آنیل پیوسته دارای سختی بیشتری نسبت به آنیل مستقیم است.