ایجاد مدل رقومی زمین با داده های لیدار در سامانه های اطلاعات مکانی و به کارگیری آن برای تصحیح ارتفاع عوارض آبی

با پیشرفت فناوری در ژئوماتیک که منجر به تولید تجهیزات نوین در این عرصه شده است امروزه کاربرد لیدار در تولید نقشه ها بر ما پوشیدهنیست چرا که این تکنولوژی این امکان را می دهد تا در تهیه نقشه به صورت فتوگرامتری ،همزمان با نصب سنجنده لیدار در هواپیما یکاسکن سه بعدی از منطقه ی پرواز به دست بیاید. این اسکن یک داده ی بسیار غنی برای تولید مدل رقومی ارتفاعی (DEM) منطقه میباشد که موارد استفاده بسیار زیادی دارد. حال سوال این است که چگونه از این داده های برداشت شده توسط لیدار که مدل سطحی رقومی(DSM) است به مدل رقومی زمین (DTM) برسیم؟ پاسخ این سوال ارائه روشی نوین است که ویرایش ابر نقاط را در نرم افزارهایی همچونDTMaster ، ArcGIS مرتفع می نماید و نتیجه آن که DTM است برای اصلاح عوارض آبی ترسیم شده در تهیه نقشه به روش فتوگرامتریکه دارای صحت ارتفاعی درستی نسبت به منحنی میزان ها نمی باشد ، به کار گرفته می شود. چرا که در تقاطع خطوط یاد شده با هم بایدعوارض آبی هم ارتفاع منحنی میزان ها باشد که در بسیاری از موارد به دلیل ترسیم دستی توسط عامل تبدیل این امر محقق نمی شود .نقص دیگر در تقاطع خود عوارض آبی نسبت به خودشان است که نیز آن ها باید هم ارتفاع شوند و مسئله دیگر شیب عوارض آبی است کهباید شیبی واقعی برای جریان یافتن عوارض آبی را دارا باشد که در بسیاری از موارد این امر محقق نمی شود. در نتیجه انجام این روش،مشکلات مطرح شده حل شده و خروجی آن یک نقشه دارای ارتفاعی واقعی و صحیح است که متناسب با بقیه عوارض می باشد ، با آنهاتعارضی ندارد و در عین حال سرعت اصلاح را به حداکثر رسانده ، از کارهای دستی جلوگیری می گردد و بیشینه دقت به دست می آید.