بررسی نقش احیاء مراتع در حفاظت خاک

فرسایش یک تخریب جدی برای زمین محسوب می شود و نزدیک به 40 % اراضی زارعی جهان را تهدید می کند. حفاظت خاک بهعنوان گزینه بازدارنده فرسایش، در راستای کاهش هزینه های فرسایش و افزایش بهره وری کشاورزی از اهمیت خاصی برخورداراست. در ایران، مراتع بیشترین گستردگی را در میان اکوسیستم های طبیعی دیگر دارند واقعیت این است که بیشتر مناطق مرتعیکشور به علت مدیریت و بهره برداری نادرست در گذشته و حال با تغییر در وضعیت و گرایش پوشش گیاهی و تخریب خاک مواجهبوده که کاهش تولید علوفه و تولیدات دامی را در پی دارد، جلوگیری از تخریب بیشتر این اکوسیستم های با ارزش و تلاش جهتاحیاء مراتع تخریب یافته بخش مهمی از فعالیت های مدیران مرتع می باشد. این پژوهش از نوع مطالعات توصیفی است که در آنضمن جمع آوری اطلاعات اسنادی و کتابخانه ای وبررسی مبانی نظری به روش تحلیل محتوا، به بررسی نقش احیا مراتع در حفاظتخاک پرداخته شده، سپس با ارائه راهکارهای همسو با احیاء مراتع به برطرف کردن موانع و آسیب ها در دستور کار این پژوهش قرارگرفته، نتایج نشان میدهد که احیا مراتع در حفاظت و حاصلخیزی خاک نقش به سزایی دارد به گونه ای که هر چه روشهای احیاءمراتع صحیح تر و درختان بیشتری بصورت روشهای احیایی اعم از کپه کاری، نهال کاری و بذرپاشی کشت شوند خاک حاصلخیزترو در نتیجه تولید بیشتری را شاهد هستیم.