ارزیابی آسیبپذیری آبخوان دشت الشتر با استفاده از مدل دراستیک و سامانه اطلاعات جغرافیایی

یکی از راه های مناسب برای جلوگیری از آلودگی آبهای زیرزمینی، شناسایی مناطق آسیب پذیر آبخوان به آلودگی و بررسی تغییرات مکانی کیفیت آبهای زیرزمینی به منظور مدیریت بهتر از منابع آب و کاربری اراضی می باشد. از این رو، جهت پهنه بندی پتانسیل آلودگی آبخوان دشت الشتر در برابر آلودگی از مدل دراستیک که بیشترین کاربرد را در بررسی آسیب پذیری آب زیرزمینی دارد، استفاده شد. این مدل از هفت پارامتر مهم هیدروژئولوژیکی و هیدرولوژیکی موثر در انتقال آلودگی که عبارت از عمق تا سطح ایستابی، تغذیه خالص، محیط آبخوان، محیط خاک ، توپوگرافی، تأثیر ناحیه غیر اشباع و هدایت هیدرولیکی، می باشند. این هفت پارامتر در محیط GIS تهیه و سپس با استفاده از تکنیک هم پوشانی، روی هم گذاری و در نهایت نقشه آسیب پذیری دشت تهیه گردید. باتوجه به نتایج حاصل از مدل، این شاخص بین 94 تا 191 تغییر می کند که برای درک بهتر پتانسیل آسیب پذیری آبخوان مورد مطالعه،منطقه به پنج محدوده با آسیب پذیری های قابل اغماض، خیلی کم، کم، متوسط و زیاد که به ترتیب 3/5،24، 37، 27/5، 8 درصد از منطقه را پوشش می دهند، تقسیم شد.