سیاست و تاریخنگاری در تاریخ طبری

رابطه بین سیاست و تاریخنگاری از مباحث مهمی است که تاکنون به طور جدی به آن پرداخته نشده است. روشن شدن رابطه بین این دو مقولهمیتواند دلیل کتمان برخی حقایق و واقعیتها را از سوی قشر اندیشمند جامعه، برای ما آشکار نماید. در این نوشته به صورت توصیفی–تحلیلی بهرابطه بین سیاست و تاریخنگاری در تاریخ طبری پرداخته شده است. این مقاله در صدد پاسخ دادن به این سؤالات است که سیاست بر تاریخنگاریو تاریخنگاری بر سیاست در تاریخ طبری چه تأثیری داشته است؟فرضیاتی که در پاسخ سؤالات فوق مطرح شده بدین قرار است: -1توجه و علاقهحکومت به اخبار پیشینیان برای سرگرمی یا آگاهی از آداب سیاست وکشورداری یا برجای گذاشتن سرگذشت نامه ای افتخار آمیز از خویش، انگیزه ایشد تا به تاریخنگاری توجه شود. -2تاریخنگاری تاریخ طبری از طریق نظریه مند کردن تاریخ حکومتها(خلافت و سلطنت )و فراهم سازی داده هایلازم برای آنها، در صدد کسب مشروعیت و قدرت اجتماعی برای حکومت و برای حاکمان بر آمده اند. دستاورد این پژوهش را میتوان شناخترابطهای عنوان کرد که بین سیاست و تاریخنگاری درتاریخ طبری وجود داشتهاست. رابطهای که باعث شدهاست مورخ هر چند به قیمت قربانی کردنحقایق، از بسیاری واقعیتها چشم پوشی نماید و با نوشتارهای خود در صدد اثبات مشروعیت و مقبولیت دینی و مردمی برای قدرت حاکم باشد ودشمنان آنان را فاقد صلاحیت لازم برای بدست گرفتن قدرت بداند و سیاست نیز به پاس این خوشخدمتی، مقدماتی فراهم نماید، تا مؤرخ باآسودگی خاطر به نگارش خود بپردازد و هم به سیاستمدارن اصول کشورداری بیاموزد و هم روشهای حکومتداری آنان را برای آیندگان ثبت نماید