«بیوهیدرومتالوژی و آینده آن در ایران»

شناسایی میکروارگانیسمهایی که در محیط های فاقد مواد آلی رشد می نماید و قادر به تامین انرژی مورد نیاز خود برای رشد و تکثیر، از راه اکسیداسیون برخی ترکیبات معدنی می باشند، باعث شده است که دانش فرآوری مواد معدنی طی دو تا سه دهه اخیر تحولی چشمگیر را در پیش روی خود داشته باشد. اگر چه استفاده از لیچینگ برای بازیابی مس از کانسنگهای کم عیار آن و یا باطله های معدنی آن، به سه قرن پیش بازمی گردد، ولی توانایی باکتری ها در این فرآیند تا سال 1950 اثبات نشده بود. با توجه به نوپا بودن این علم در سطح جهان و لزوم شناخت و بهره گیری کشورمان از متدهای جدید و رو به گسترش آن در فرآوری مواد معدنی، نویسنده مقاله سعی کرده است تا ضمن معرفی بیوهیدرومتالوژی و شناخت پارامترهای موثر بر آن، پتانسیلهای قابل کار و تحقیقات در کشورمان و دورنمای فعالیت های مروطه را در حد توان خود به رشته تحریر درآورد.