طراحی الگوی مفهومی موانع اجرایی حسابرسی زیست محیطی در ایران

با وارد شدن مسائل محیط زیستی در خط مشی ها و مسائل راهبردی شرکت ها، سیستم مدیریت محیط زیست در شرکت ها طراحی و استقرار یافته و بدنبال آن نیز فزاینده ای برای نشان دادن و اثبات رویه های صحیح مدیریت محیط زیست توسط شرکت ها به طیف وسیعی از اشخاص ذینفع احساس گردید و حسابرسی محیط زیست نیز به منظور دستیابی به تصویری واضح و صحیح از نتایج اقدامات حفاظت محیط زیست، پدیدار گردید. در کشور ما نیز بنا به علل و چالش هایی که در این تحقیق به آن خواهیم پرداخت اجرای حسابرسی زیست محیطی نهادینه نشده است و متأسفانه کشور ما از محاسن خرد و کلان اجرای این نوع حسابرسی محروم گردیده است. در این پژوهش برای بررسی موضوع از روش آمیخته و با استفاده از دو رویکرد کیفی و کمی الگویی از موانع اجرایی حسابرسی زیست محیطی در ایران طراحی و اعتبار بخشی می شود. بدین صورت که ابتدا محقق با استفاده از رهیافت کیفی و روش تحقیق گرندد تئوری اقدام به انجام مصاحبه با کارشناسان و خبرگان آشنا در خصوص موانع اجرایی حسابرسی زیست محیطی در ایران و جمع آوری داده ها نموده و با ارائه الگویی که شامل موانع اجرایی حسابرسی زیست محیطی در کشور ایران می باشد به تأیید الگوی از رهیافت کمی پرداخت. محقق با طراحی پرسشنامه که در بر گیرنده گویه ها و متغیرهای الگوی اصلی تحقیق می باشد با استفاده از روش های مناسب آماری میزان مورد تأیید و یا رد آنها توسط 136 تن از کارشناسان و دست اندرکاران امر مورد ارزیابی قرار گرفت. اکثر کارشناسان و متخصصین، نظرات همسو و یکسای نسبت به مشکلات و چالش های موجود داشته اند. لذا تمامی موانع احصاء شده در بخش کیفی تحقیق، در قالب موانع مدیریتی، حقوقی، علمی و مهارتی، فردی و فرهنگی پیش روی اجرایی شدن حسابرسی زیست محیطی می باشد و برنامه ریزی برای از میان برداشتن آنها به منظور نیل به اهداف مورد نظر ضروری است.