نابهنجاری های ژنتیکی و زیستی عصبی در کودکان اوتیستیک

هدف ازاین پژوهش،بررسی نابهنجاری ژنتیکی و زیستی عصبی در کودکان اوتیستیک به صورت کتابخانه ای(سندی تحلیلی)است. - - مطالعات نشان میدهد که بیماری اوتیسم میتواند ناشی از تغییر درعملکرد سیستم اعصاب مرکزی و هورمون ها باشد. به طوری که نیمی از مبتلایان دارای الکتروانسفالوگرافی غیر طبیعی هستند و تصویربرداری از مغزکودکان ASD درقطعات پیشانی،گیجگاهی،آهیانه ومخچه ناهنجاری نشان میدهد. پژوهشهای دانشمندان کلمبیا مبین افزایش غیرطبیعی تعداد سیناپسها درمغزافراد اوتیسمی استوداروی Rapamych اثربهبودبخشی دراین افرادایجاد میکند.از مهمترین عوامل دخیل در بروز تغییر در عملکرد مغزی میتوان به اختلالات ژنتیکی اشاره نمود. جهش در ژن کد کننده مولکول 2NCAM در هیپوکامپوس و مخچه و جهش در ژن A3UBE ،که باعث بیش فعال شدن ژن و رشد غیرعادی مغز می گردد، میتواند نهایتا منجر به بروز سندروم اوتیسم گردد.از دیگر اختلالات ژنتیکی دخیل می توان به سندرم x اشاره نمود. تغییر در سطح هورمون ها مانندکاهش اکسیتوسین وملاتونین درافرادمبتلاگزارش شده است. اثربخشی داروهای مهاری همچون ریسپریدون درفرایند درمان ASD ، بیانگر نقش دوپامین و سروتونین در بروز اوتیسم است. همچنین نقص درعملکردسیستم گابائرژیک با اختلال ASD درارتباط میباشد.باوجوداینکه هنوزعلت واحد و مشخصی برای اوتیسم تشخیص داده نشده اما ژنتیک یکی از علل اصلی بشمار می آید که می تواند بااختلالات مغزی درارتباط باشد.اما بطورکلی میتوان گفت اختلال اوتیسم معلول کنش و واکنش عوامل زیستی عصبی و محیطی با استعداد ژنتیکی و ارثی است