مروری بر روش های ارزیابی اثرات زیست محیطی از گذشته تا امروز

امروزه رشد بی رویه جمعیت به همراه ارتقاء سطح دانش بشر در بهره برداری از طبیعت و در نتیجه مصرف بی رویه منابع، سرنوشت کره خاکی را با ابهام جدی مواجه کرده است. با تداوم تخریب و آلودگی محیط زیست متخصصان به منظور دست یابی به راه حلی که در راستای توسعه صنعتی باحداقل آثار و پیامدهای منفی باشد، واژه توسعه پایدار را پیشنهاد کردند. در این الگو، بشر ضمن بهره برداری از طبیعت میزان تخریب و آلودگی را تا حد ممکن کاهش داده ودر خوش بینانه ترین حالت، آن را در حد توان طبیعی پذیرش محیط زیست محدود می کند. این هدف با ارزیابی اثرات زیست محیطی طرحهای کلان عمرانی محقق می شود.فرایند ارزیابی اثرات زیست محیطی (EIA) برای اولین بار در سال 1969 میلادی و با وضع قانون سیاست زیست محیطی ملی در آمریکا جنبه رسمی به خود گرفت و ﺑﺮ اﺳﺎس ﺗﻌﺮﯾﻒ اﺗﺤﺎدﯾﻪ ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ ارزﯾﺎﺑﯽ اﺛﺮات زﯾﺴﺖ ﻣﺤﯿﻄﯽ، عبارت است از ﻓﺮ آﯾﻨﺪ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ، ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ، ارزﺷﯿﺎﺑﯽ و اﻗﺪاﻣﺎت ﮐﺎﻫﺶ اﺛﺮات ﺑﯿﻮلوژیکی، شیمیایی، ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ ، اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، فرهنگی، اقتصادی و دﯾﮕﺮ اﺛﺮات ﻣﺮﺗﺒﻂ ‫با ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﭘﺮوژه ﭘﯿﺸﻨﻬﺎدی ﻗﺒﻞ از ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﯿﺮی اﺻﻠﯽ و ﻋﻤﻠﯿﺎت اﺟﺮاﯾﯽ.‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬به دلیل تفاوت در ماهیت پروژه ها و طرحهای کلان عمرانی از جمله اندازه، پیچیدگی، محل جغرافیایی و تنوع محیطی، هنوز متدولوژی واحدی برای ارزیابی اثرات زیست محیطی تعیین نشده است. لذا هدف در این تحقیق، معرفی متدولوژی های متداول در ارزیابی اثرات زیست محیطی و بیان مزایا و معایب آنها می-باشد. همچنین ویژگی های یک متدولوژی مناسب برای ارزیابی اثرات مورد بحث قرار خواهد گرفت