کثرت نوعی انسان از منظر صدر المتألهین

ملاصدرا بر پایه مبانی وجودشناختی تشکیک در وجود و حرکت جوهری اشتدادی نفس، وحدت نوعی انسان را انکار کرده و انسان ها را به حسب حرکت جوهری ارادی دارای انواع گوناگون دانسته است. افرادی همچون ابن سینا، فخر رازی، صیرالدین طوسی و شیخ اشراق مسئله نوع واحد بودن انسان را بررسی کرده اند، اما به دلیل نداشتن مبانی کافی به تحلیل و تقریر صحیحی از این مسئله دست یافته اند. ملاصدرا در آثار گوناگونش متعددی را بر انکار وحدت نوعی می آورد و در مقابل، تقریری از کثرت نوعی انسان به دست می دهد. البته با توجه به نظریه ابدان طبیعی و مثالی، و حرکت جوهری اشتدادی نفس می توان کثرت نوعی را در نشئه دنیا نتیجه گرفت.