تعیین نیروهای عضلات سطحی ناحیه شانه با استفاده از مدلسازی رباتیکی این ناحیه، روش بهینه سازی و مقایسه نتایج با الکترومایوگرافی عضلات

در این مقاله تعیین نیروهای ماهیچه‌های اندام فوقانی د رناحیه شانه هنگام رانش ویلچر مد نظر است. این کار در دو مقوله 1ـ تعیین نیروهای عضلات با استفاده از مدلسازی رباتیکی، دینامیک معکوس، استخراج نیروهای عضلات با روش بهینه سازی و 2ـ مقایسه فعالیت های عضلات این ناحیه با استفاده از الکترومایوگرافی و بررسی آنها می باشد. با استفاده از نتایج یک برنامه، سه مولفه نیرو و سه مؤلفه گشتاور به دست می آید در برنامه دیگری به منظور استخارج سهم هر کدام از عضلات ناحیه شانه از نتایج برنامه های قبلی و تکنیک بهینه سازی به روش حداقل کردن تنش عضالت استفاده می شود. نتایج فوق برای 6 عدد از عضلات سطحی ناحیه شانه که امکان استخراج فعالیت الکتریکی آنها به صورت غیر تهاجمی وجود داشت به دست آمده است. راستای قرارگیری عضلات و مختصات محلی ابتدا و انتهای عضلات از نتایج مقالات دیگر به دست آمده است. مقایسه نتایج این قسمت با الکترومایوگرام متوسط عضلات و میزان خستگی آنها حین فعالیت و در نهایت مقایسه سهم هر کدام از عضلات سطحی با فرض ناچیز بودن سهم عضلات میانی صورت گرفته است. استخارج فعالیت های عضلات با کمک سیستم ثبت سیگنالهای ماهیچه ای MESPEC 4000 موجود در مجموعه ورزشی انقلاب برای عضلات سطحی صورت گرفته است. بدین منظور از الکترودهای PREGEL و سیستم جمع آوری اطلاعات چهارکاناله، و سیستم ارسال اطلاعات به صورت تله متری با فرکانس دریافت 1000 هرتز در مدت نزدیک به یک دقیقه رانش صورت گرفته است. تعداد نفرات جهت انجام آزمایش 3 نفر از قهرمانان رشته بسکتبال معلولین کشور در رده سنی 20-28 سال وبدند. مقایسه نتایج روی متوسط EMG عضلات صورت پذیرفته است.