نقش فضا در معماری ایرانی
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,427
فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
HIAP02_006
تاریخ نمایه سازی: 14 آذر 1395
چکیده مقاله:
معماری ایران به عنوان وجهی از فعالیت اقوام ایرانی برای شکل دهی فضاهای عمومی و خصوصی با قبول چهارچوب های فرهنگ ایرانی و به منظورتحکیم و تعالی ارزش های همان فرهنگ عمدتا با تکیه در ماده جوهری آن یعنی فضا، بیان می شود .این ویژگی ها به دو دوره معماری ایران یعنیدوران باستان و دوران اسلامی تعلق دارند. سازماندهی فضا در معماری ایران براساس حضور و درک یک شبکه سه بعدی نامرئی تنیده در درونتمامی فضاهای خرد و کلان صورت می گرفته که طیف گسترده ای از تمامی فعالیت های آدمی از فکر کردن و تماشای گل و گیاه گرفته تا برگزاری مراسم پرجمعیت بوده است. این مقاله سعی دارد وجهی از معماری ایرانی را فراسوی علوم محض، بازخوانی کند. نرام فضایی همان واقعیت روحانی بود، که در نسبت با آنچه جا می خواندیم همه جا بود نظامی که به جای انکه قرار گیرد قرار یداد و استقرار می بخشید براساس مستندات، نظام فضایی معماری ایرانی که با برداشت و الگو پذیری از ساخت و نظام فضایی عالم شکل می گرفت، انواع و ساختاری سه گانه داشته است. انواع آن شامل سلسله مراتب مفهومی، مرکزی و محوری بوده و دارای ساختار جهت گیری، مرکزگرایی و محوریت عمود ی بوده است .نظام فضایی پس از تجسد در وجه ملموس و کالبد معماری شکل های مختلفی را می نمایانده است
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد حبیب زاده آذری
دانشجوی کارشناسی ارشد،دانشگاه آزاد واحد شبستر
امیرحسین فرحی نیا
عضو هیات علمی، دانشگاه آزاد واحد شبستر
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :