مخابرات زیرساخت شهر الکترونیک: ارائه یک متدولوژی برای اصلاح فرایندها

افزایش اهمیت نقش مخابرات در توسعه اقتصادی، باعث شده است که خط مشی های مناسبی برای بهبود فعالیت های کارگزاران دولتی در فراهم آوری سرویس ها و همچننی انجام تغییرات ساختاری مناسب،‌اتخاذ شود. ایجاد شرکت های سهامی یا به عبارت صحیح تر تدبیل متصدیان دولتی به هسته های بازرگانی، مکانیسم متداولی است که در اغلب کشورهای جهان برای افزایش سطح بهره دهی و تولید،‌به کار گرفته شده است. با توجه به عوامل فرنگی، شرایط اقتصادی و خصوصیات اجتماعی و همچنین با در نظر گرفتن عامل زمان‌،انجام تغییرات قانون گذاری در بخش مخابرات در مناطق مختلف جهان با یکدیگر متفاوت بوده است. ساختاراقتصادی جهان و نیاز کشورها به افزایش سرمایه ملی جهت توسعه اقتصادی، انتقال تکنولوژی و تخصصی نمودن مدیریت، ارائه سرویس های متنوع و پیشرفته با کیفیت بالا و هزینه کمتر از طریق ایجاد بازار رقابت،‌انجام خصوصی سازی در بخش های دولتی را به عنوان یک راهکار تعریف نموده است. شرکت مخابرات باید کارایی و قابلیت رقابت خود را جهت رویارویی با بازار رقابتی و پویا افزایش دهد که در این صورت بهترین کار حضور فعال در رقابت روزافزون و سود بردن از توسعه سریع ارتباطات و فن‌آوری اطلاعات است. لذا به منظور حصول اطمینان از این که شرکت مخابرات در آینده شرکت یاستوار و ماندنی است لازم است که ارزش زیادی برای مشتری های خود قایل شده، موقعیتی مستحکم در بازار ارتباطات ایران کسب کرده و حرکت خود را به سوی واحد تجاری شدن و دید فرایندی آغاز نماید. فرایند محوری می تواند بر مشکلات سازمان های سنتی، که در آنها اطلاعات از طریق زنجیره فرمان به سمت مرکز سازمان جریان و در آنجا تصمیمات اتخلذ می شود،‌غلبه کند. بنابراین، نگرش به سازمانها به عنوان شبکه ای از فرایندها منجر به شناسایی ارتباطات میان عرضه کننده - مشتری درونی و بیرونی، که محصولات و خدمات را تولید می کنند، می‌گردد. [1]