بررسی تاثیر الگوهای طراحی فضای باز مدارس بر ارتقا یادگیری و انگیزش تحصیلی دانش آموزان (با تاکید بر فضای سبز)

محیط های آموزشی بیشترین اثر و نقش را بر توسعه اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی هر جامعه را دارا می باشد، از دیدگاه روانشناسی محیط، محیط و ویژگی های قرارگاه فیزیکی می تواند بر شکل گیری رفتار افراد که در واقع ناشی از تعاملات متقابل انسان و محیط است، تاثیرگذار باشد. بنابراین در محیط آموزشی به عنوان قرار گاه فیزیکی، توجه به عوامل مختلفی ازجمله: نور، رنگ، محوطه و فضای سبز، تناسبات و .... به نحوی می تواند در پویایی، شادابی، انگیزش تحصیلی و ارتقاء یادگیری دانش آموزان موثر واقع شود که با در نظر گرفتن موارد ذکر شده در فرایند طراحی معماری مدارس می توان استعداد ها و توان های بالقوه محیط آموزشی را پرورش داده و بطور مطلوب بالفعل نمود. از آنجایی که عموما در طراحی مدارس، تمام توجهات معطوف به فضای درونی بوده و به ویژگی های فضای باز، شامل حیاط و فضای سبز، کمتر از فضاهای دیگر توجه نشان داده شده است، لذا سرمایه ارزشمند پنهان در آن بالقوه باقی مانده که با بالفعل شدن آن می توان شاهد رشد، پیشرفت تحصیلی و بهبود یادگیری دانش آموزان بود، در همین راستا هدف از پروژه ی حاضر بررسی تاثیرات فضای باز و فضای سبز مدارس بر ارتقاء توانایی های دانش آموزان و همچنین یافتن ویژگیهای مطلوب و کارا، موثر در طراحی فضای سبز مدارس از دیدگاه دانش آموزان، به تفکیک جنسیت، در جهت ارتقاء یادگیری و انگیزش تحصیلی می باشد. روش تحقیق در مقاله حاضر جمع آوری مطالب با تکیه بر روش کتابخانه ای- اسنادی و نیز یافته های بدست آمده ی پرسشنامه از طریق نرم افزار spss( آمار توصیفی( فراوانی، درصد) و آزمون t مستقل) تهیه شده است و جامعه آماری مدنظر، شامل 75 هنرجوی دختر و 75 هنرجوی پسر در دو هنرستان پسرانه و دخترانه ی شهرستان قائمشهر می باشد. در نهایت تمام داده ها و مطالعات نشان می دهد که با ادغام عوامل و شاخصه هایی در طراحی فضای سبز می توان تاثیراتی مثبت در جهت بهبود روند تحصیلی و یادگیری دانش آموزان ایجاد نمود که انتخاب الگوی بهینه طراحی فضای سبز، از دیدگاهدانش آموزان دختر و پسر، از تفاوت معناداری برخوردار است، علاوه بر این از دیدگاه دانش اموزان، آموزش در فضای سبز حیاط مدارس به عنوان عاملی موثر در جهت پیشرفت فرایند یادگیری می باشد.