رهیافتی به پایداری فضاهای عمومی ایرانی با تأکید بر معماری شاعرانه
محل انتشار: کنفرانس بین المللی عمران ، معماری و منظر شهری
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 514
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICCACS01_164
تاریخ نمایه سازی: 25 آذر 1395
چکیده مقاله:
چگونگی ارتقاء وضعیت کنونی معماری معاصر شهرهای ایران مبحثی است که پیوسته در حوزههای مختلفی چون معماری، شهرسازی، انسانشناسی و... مطرح است. بهطور حتم ادبیات هر سرزمین نقش ریشهای در محتوا و کیفیت آثارهنری آن منطقه دارد. در عصر کنونی با توجه به گسستهای ایجاد شده میان رشتههای مختلف منجمله معماری وادبیات شاهد افول بسیاری از مضامین انسانی در معماری و فضاهای عمومی هستیم. پژوهش حاضر کوششی است جهت نهفته در شعر و هنر واژگانی، اکنون « هویت » و « زندگی » بازیافتن معنای انسان و حیات او در معماری. یقیناً ارزش والای در خلق معمارانه فضاهایعمومی مفهوم گمشدهای است. از اینرو احیاء رابطه بینابینی دو حوزه همزاد معماری و ادبیاتبهواسطه تأثیر شاعرانگی بر مردمان در فضاهای عمومی شهری هدف غایی ماست. روش این پژوهش به صورت بنیادی وبراساس روش کیفی و استدلال منطقی است. گردآوری دادهها از طریق مطالعات اسنادی و کتابخانهای به توصیف وتفسیر مطالب پرداخته است. درنهایت با معرفی عوامل سازنده فضای عمومی شاعرانه، نحوهی دستیابی به ارتباطی پایدارکه سبب هویت بخشی فضا شده و نقطه پایانی بر معماری سلطه جو خواهد بود، معرفی میگردد
کلیدواژه ها:
نویسندگان
هیوا رحمانی
دانشجوی دکتری معماری،دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز
سارا کبیریان مقدم
کارشناس ارشد طراحی شهری، دانشگاه تهران- پردیس هنرهای زیبا
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :