مقایسه نانوذرات اکسید آهن و منگزاکسیدآبدار از نظر مقدار جذب بهینه در حذف فلزات سنگین از آب و پساب

امروزه پیشرفت جوامع وصنعتی شدن آنها،سبب تولید پساب و منجر به تخلیه آلاینده های سمی مختلفی به داخل آب و رودخانه ها شده است. فلزات سنگین شامل قسمت اعظمی از مواد سمی هستند که توسط بسیاری از صنایع ایجاد می شوند وبرای موجودات وزندگی آبزیان خطرناک هستند. در این بین استفاده از نانو اکسیدهای فلزی به عنوان جاذب، به علت خواص منحصر به فرد آنها، مورد توجه هستند. نانو اکسیدهای فلزی شامل : نانوذرات اکسید آهن، اکسید منگنز، اکسید آلومینیوم، اکسید تیتانیوم و... می باشد که در اینجا ما بر روی نانو ذرات اکسید آهن و منگزاکسیدآبدار متمرکز شده ایم .یکی از اهداف این مطالعه تشریح تکنولوژی سنتز نانو اکسیدهای فلزی و در نهایت توسعه این ذرات از سنتز تحت شرایط آزمایشگاهی به صنعتی می باشد. تمرکز اصلی این مطالعه بررسی ویژگیها شرایط جذب بهینه، پارامترهای تاثیرگذار و مکانیسم ها می باشد. این ترکیبات دارای خواص فیزیکی و شیمیایی خاص و فرایندها و مکانیسم های منحصر به فرد هستند و کاربرد بالایی در جذب ناخالصی ها دارند