بررسی تغییرات تومورمارکرهای سرمی متعاقب دریافت ید رادیو اکتیو در بیماران با سرطان دیفرانسیه تیرویید
محل انتشار: دومین کنفرانس بین المللی مهندسی و علوم کاربردی
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 902
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICEASCONF02_170
تاریخ نمایه سازی: 25 آذر 1395
چکیده مقاله:
مقدمه: ید رادیواکتیو به عنوان روش درمان موثر در سرطان تیروئید است. هدف مطالعه ی حاضر بررسی میزان تغییرات تومور مارکرهای سرمی خون در بیماران تحت درمان باید رادیواکتیو ۱۳۱ می باشد. مواد و روشها: ۴۵ نفر از بیماران با مشکل سرطان تیرویید و جراحی شده جنس مونث مراجعه کننده به بخش پزشکی هسته ای بیمارستان نمازی جهت درمان سرطان تیرویید ( ید درمانی بعد از جراحی ) در محدوده سنی ۱۶- ۶۰ سال انتخاب شدند معیار انتخاب مصاحبه حضوری و تکمیل فرم رضایت نامه آگاهانه توسط بیماران میباشد. صرفا بیمارانی که فقط با مشکل سرطان تیرویید و آن هم برای بار اول بدون هیچ مشکل یا بیماری خاص دیگر برای مطالعه انتخاب میشوند. در این مطالعه صرفا از بیمارانی که برایشان دوز ۱۵۰ میلی کوری انتخاب و تجویز شده انتخاب میگردند در ۳ مرحله از بیماران خون وریدی به میزان ۴ سی سی به صورت کلات جهت مطالعات سرولوژی تومور مارکرها و ۲ سی سی به صورت اگزالات جهت مطالعات اسپکتروفوتومتری مرگ سلولی گرفته میشود. مرحله اول قبل از تجویز ید مرحله دوم ۴۸ ساعت بعد و مرحله سوم ۳۰ روز بعد از ید درمانی مورد مطالعه و بررسی قرار میگیرند و نتایج با استفاده از آزمون „A-Ö --- » Q-Q les~ BoX-Plot = | 4-~--> |> 9-~ Dependent T-Tes Ja>33 a... uzoیافتهها: نتایج مربوط به آزمون آماری Dependent T-Test با توجه به نتایج به دست آمده AFP در زمانهای قبل ، ۴۸ ساعت و ۱ ماه بعد از ید درمانی به ترتیب 1.21 + 3.46 و 1.37 + 3.74 و 1.25 + 3.76 (0.0005 > CA 19-9 . (p در زمانهای قبل ۴۸ ساعت و ۱ ماه بعد از ید درمانی به ترتیب (0.040 = p) 9.95+6.92 : 9.30+6.32 و 7.49+1.26 1(0.0005 > p) و در مورد CEA نتایج به ترتیب .0.55+1.47 .0.60+1.60 . و (0.0005 > p) 2.23+0.69 بدست آمد در مورد تومور مارکر 3-15 CA نتایج به ترتیب 15.53+6.4S و 0.60+1.60 و 6.52+15.68 (0.014 = p) بدست آمد. در مورد ALP نتایج به ترتیب 5+124.22 و 6+122.2 و 7+116.7 (0.0005 > p) بدست آمد . نتیجه گیری: با توجه به مطالعات مشابه و نتایج به دست آمده میتوان نتیجه گرفت تومور مارکر های 9-CEA , CA19 برای پایش بدخیمی و گسترده تر شدن ابعاد بیماری در بیماران سرطان تیرویید قابل قبول تر و قابل پیگیری تر هستند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهر السادات علوی
دانشیار پزشکی هسته ای دانشگاه علوم پزشکی شیراز
محمد عاطفی
دانشجوی کارشناسی ارشد بیوفیزیک دانشگاه پیام نور،مرکز استهبان،پژوهشگر مرکز تحقیقات حفاظت در برابر پرتو های یونساز و غیر یونسازدانشگاه علوم پزشکی شیراز
کوروش بامداد
استادیار بیوفیزیک گروه زیست شناسی
حمید زارع
استادیار بیوفیزیک گروه زیست شناسی
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :