تعیین نمودن آسیب پذیری منطقه ساحلی نسبت به نوسانات آب دریا، ابزاری برای تصمیم گیری

مطالعات انجام شده در سواحل جنوبی دریای خزر مشخص می سازد که بخش هایی از مناطق ساحلی به طور جدی به وسیله پدیده بالا آمدن آب دریا در 25 سال اخیر مورد تهدید قرار گرفته است. بنابراین مطالعه حاضر می تواند نقطه شروعی برای حمایت از برنامه های مدیریت منطقه ساحلی در سواحل جنوبی دریای خزر از طریق تعیین، ارزیابی و طبقه بندی حساسیت و آسیب پذیری منطقه ساحلی نسبت به بالا آمدن سطح ارتفاع آب باشد. این مهم با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی و به منظور تعیین یک شاخص ترکیبی آسیب پذیری ساحلی (CVI) به دست آمده است. این شاخص شامل 5 متغیر است که به توصیف دو بعد طبیعی و انسان منشا تاثیرگذار بر منطقه ساحلی می پردازد. به وسیله سیستم اطلاعات جغرافیایی ،(ArcMap 9) ، این متغیرها به منظور ایجاد یک شاخص واحد آسیب پذیری طبقه بندی، وزن گذاری و ترکیب شدند. شاخص نهائی به توصیف 4 طبقه از آسیب پذیری کم تا خیلی زیاد در منطقه ساحلی نسبت به بالا آمدن سطح ارتفاع آب پرداخته است. نتایج به دست آمده از این مطالعه در نهایت در سه نقشه که نشان دهنده آسیب پذیری طبیعی، انسان منشا و ترکیبی (کل) منطقه ساحلی در استان گیلان است معرفی شد. در این مرحله این شاخص می تواند به عنوان ابزار کاربردی، آسان و قابل اعتمادی برای اندازه گیری و توصیف میزان حساسیت منطقه ساحلی نسبت به نوسانات آب دریا باشد.