ستاره های مردانگی و مردانگی ستاره ها، بررسی تغییر الگوی غالب مردانیگ بازیگران سینمای بعد از انقلاب ایران

تحول در روابط اجتماعی همواره می تواند برتری مردان بر زنان را به چالش بگیرد. با پدیدار شدن «گرایش به بحرانی» مردان به یک ایدئولوژی جدید نیاز خواهند داشت که همچنان مشروعیت پدرسالاری را حفظ کند. این ایدئولوژی یک «مردانیگ ایدئال» عرضه می کند که الگوی «بهنجار، مردبودگی را دوباره تثبیت می کند. ریوین کانل این «الگو» را مردانگی هژمونیک نامیده و معتقدر است به دلیل پایان ناپذیر بودن فشار عوامل مشروعیت زدا، مردانگی هژمونیک همواره در حال تحول خواهد بود. این پزوهش با استفاده از نظر کانل و روش کیفی (سنخ ایدئال سازی ویری) در ابتدا از فیلم های سال های اولیه انقلاب و ارزش های انقلابی که در آن سال ها تبلیغ می شد یک «سنخ ایدئال مردانیگ سنتی» بر ساخته و سپس ارزش های مردانه ای را که در پرفروش ترین فیلم های سینمایی سال های 1357 تا 1388 مورد تأیید و تشویق بوده اند با آن سنخ ایدئال مقایسه کرده است. از مقایسه 32 سنخ ایدئال به دست آمده، چهار دوره متمایز مشخص شده و سنخ ایدئال هر دوره بر ساخته شد. نتایج حاصل از مقایسه آنها با هم نشان دهنده صادق بودن نظریه کانل در مورد تغییر پذیری مردانگی هژمونیک همگام با تحولات اجتماعی است.