مقایسه شاخص های اصلی ویژگی های آنتروپومتریکی، بیومکانیکی، کاراته کاهای دختر نخبه نوجوان، جوان و بزرگسال ایرانی در کاتا و کومیته

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 572

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_SBSB-2-1_002

تاریخ نمایه سازی: 8 دی 1395

چکیده مقاله:

شناسایی و کشف به موقع و زود هنگام استعداد از موثرترین و مهمترین عامل در ورزش معاصر است. استفاده از فرآیند استعدادیابی، استادندارد موفقیت های ورزشی را با به حداکثر رساندن تعداد ورزشکاران مستعد ارتقا می بخشد و از آنجا که ورزش کاراته یکی از پر طرفدارترین و مدال آورترین ورزش ها در کشور ما می باشد نیاز به شناخت شاخص هایی که جهت استعدادیابی در این رشته اهمیت دارند در کشور ما به خوبی احساس می شود. هدف کلی از انجام این تحقیق مقایسه شاخص های اصلی ویژگی های آنتروپومتریکی و بیومکانیکی کاراته کاهای دختر نوجوان، جوان، بزرگسال نخبه ایرانی در دو بخش کاتا و کومیته بود. نمونه آماری شامل 42 نفر اعضای تیم ملی بزرگسالان ( 5 نفر (کاتا)، 15 نفر ( کومیته )، جوانان ( 4 نفر (کاتا)، 7 نفر (کومیته) و نوجوانان ( 4نفر (کاتا)، 7 نفر (کومیته) دختر در رشته ورزشی کاراته می باشد. روش نمونه گیری تصادفی هدفمند بود. 7 پارامتر بیومکانیکی، 27 پارامتر آنتروپومتریک، از شرکت کنندگان محاسبه و ثبت شد. با استفاده از آزمون کلموگروف اسمیرنوف نرمال بودن توزیع داده ها مورد بررسی قرار گرفت و مشخص گردید توزیع داده ها طبیعی است. در آمار استنباطی به بررسی تفاوت بین گروه های نخبه کاتا و کومیته با استفاده از روش آماری t مستقل پرداخته شد (p<0/05). با توجه به نتایج تحقیق حاضر می توان گفت که بین ویژگی های اصلی انتروپومتریکی جز ( وزن، طول دست، محیط زانو، چربی سه سر، پهنای لگن ) در نوجوانان و ( پهنای ناف، طول ساق پا، پهنای لگن ) در جوانان و ( قد ایستاده، چربی تحت کتفی، محیط مچ دست، محیط بازو، پهنای لگن ) در بزرگسالان و در بین ویژگی های اصلی بیومکانیکی جز ( انعطاف پذیری ) در نوجوانان و ( سرعت، چابکی، انعطاف پذیری، تعادل ) در جوانان و ( تعادل نشستن و برخاستن ) در بزرگسالان دختر تفاوت وجود ندارد. همچنین ویژگی های اصلی به دست آمده می تواند در فرآیند استعدادیابی مد نظر مدیران، مسئولان و برنامه ریزان قرار گیرد.

نویسندگان

مهشاد مهشاد

کارشناس ارشد بیومکانیک ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی، تهران، ایران

حیدر صادقی

استاد گروه بیومکانیک ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران