ارزیابی سرمایش ایستا در خانه های سنتی شیرازنمونه موردی (خانه ی دخانچی)

پس از انقلاب صنعتی و روی کار آمدن معماری مدرن، طبیعت نادیده گرفته شد. همین امر باعث شد معماری که با طبیعت شکل گرفته بود و همساز با اقلیم بود کنار رود و استفاده از ذخایر نفتی و سوخت های فسیلی رایج شود همچنین سرمایش و گرمایش ساختمان ها از طریق سوخت های فسیلی انجام گردد و معماری ساختمان ها، دیگر از این طریق با محیط پیرامون سازگار نبودند. اما در قرن حاضر با مشکلات جدی در رابطه با سوخت های فسیلی روبرو شده ایم که معماران در تلاش اند تا برای جلوگیری از تخریب طبیعت، این نعمت والا و کمک به ذخایر انرژی راهکارهایی ارائه دهند. از جمله راهکارهای مهم در طراحی ساختمان هایی که با محیط اطراف خود سازگار باشند استفاده از سامانه های ایستا است. سامانه های ایستا دو دسته اند سامانه های ایستا ی گرمایشی و سامانه های ایستا ی سرمایشی، در سامانه های ایستا ی سرمایشی ساختمان ها طوری طراحی می شوند که نیاز به گرمایش، سرمایش و تهویه در آنها به صورت طبیعی و همساز با اقلیم تامین می گردد. یکی از عوامل مهم در آسایش، گرما است. با توجه به اهمیت ایجاد سرمایش در اقلیم گرم و خشک و از آنجا که به نظر می رسد در معماری سنتی از دیر زمان طراحی همساز با محیط وجود داشته است، در این پژوهش بنای سنتی دخانچی واقع در شهر شیراز را مورد بررسی قرار داده ایم و از این رهگذر نظاره گریم که استفاده از عناصر معماری سنتی جهت سرمایش و تهویه در این بنا از دیر باز موجود بوده است. این پژوهش با بررسی نحوه عملکرد عناصر معماری به کار رفته در معماری سنتی، جهت ایجاد آسایش، به تشریح اصول سامانه سرمایشی ایستا و تهویه طبیعی مرتبط با هر یک از این عناصر پرداخته و عناصر ی را که از نظر فرم و کالبد معماری در تناظر با عناصر امروزی قرار می گیرند، معرفی می نماید