مبانی نظری کاربری موزه

نقش حیاتی موزه ها در جوامع بشری نقشی بدیع، ماندگار و مروج ناب ترین پدیده های فرهنگی است موزه ها از معدود مراکز حافظ یادگاران نسل گذشته و در حقیقت فرزندان هنر و تاریخ هستند. موزه تنها مکانی است که در آن، اشیاء را به منظور بالا بردن سطح دانش عمومی، آموزش و شناخت و درک و عبرت، نگهداری می کنند. از طریق همین موزه هاست که میراثهای فرهنگی گذشتگان را به نظر بینندگان حال و آینده می رسانند، و به وسیله آن تصویری از گذشته فرهنگی، برای دستیابی به آتیه پربار فرهنگی ارائه می دهند. بیننده و تماشاگر موزه، اشیاء به نمایش گذاشته شده را کنجکاوانه می بیند و درباره هرکدام و نحوه پیدایش آن به تفکر می پردازد. اشیائی که در موزه ها نگهداری می شوند، هرکدام به نحوی دارای پشتوانه فرهنگی هستندو به عنوان میراث فرهنگی، گوشه هایی از تاریخ تمدن و اندیشه بشری را مجسم می کنند.هر شیئ به خودی خود از ارزشی ویژه برخوردار است و هر بیننده با توجه به آگاهی و تخصصی که دارد از زاویه ای خاص به آن می نگرد و به گونه ای آن را بررسی می کند و آگاهی های تازه به دست می آورد.