بررسی شاخص های بهره وری آب آبیاری در شبکه آبیاری و زهکشی دز (منطقه سبیلی)

امروزه با رشد جمعیت و افزایش تقاضا برای محصولات غذایی، تولید پایدار در اراضی کشاورزی بیش از پیش مورد توجه است.عوامل زیادی نظیر طراحی سازه ها، عوامل مدیریتی، شرایط آب و هوایی، مسائل اقتصادی و اجتماعی در میزان عملکرد کشاورزیموثر می باشند. ارتقاء عملکرد شبکه آبیاری و زهکشی نقش اساسی در افزایش تولید در سطح مزرعه دارد. برای این امر لازم استکه عملکرد شبکه از جنبه های مختلف به صورت پیوسته مورد ارزیابی قرار گیرد. لذا به منظور ارزیابی عملکرد شبکه آبیاری دز(منطقه سبیلی) از شاخص های مؤسسه بین المللی مدیریت منابع آب (IWMI) و شاخص های دیگر موجود در این زمینه استفاده شد. برای این کار ابتدا آمار و اطلاعات سال زراعی 90-1389 شبکه سبیلی جمع آوری و شاخص های (IWMI) محاسبه قرارگرفتند. نتایج نشان داد افزایش قیمت جهانی گیاه پایه گندم ( 360 دلار در تن) سبب شده تا استاندارد ارزش ناخالص محصولاتنسبت به سالهای گذشته افزایش یابد و شاخص های ارزش محصول نسبت به سطح زیرکشت، سطح خالص، آب تحویلی و آبمصرفی افزایش یابد. همچنین محدودیت منابع آب و در پی آن عدم استفاده بهینه از زمین (آیش زمین) در فصل تابستان به عنوانمهم ترین عامل محدود کننده تولید و توسعه کشاورزی شناخته شود. نتایج نشان داد که ، شاخص تحویل حجمی آب و مشارکتآب بران بسیار پایین است و برای افزایش راندمان آبیاری در مزرعه استفاده از روش های آبیاری (تحت فشار) ضروری است.