بررسی نسل کشی دراساسنامه دیوان کیفری بین اللملی

یکی از شدیدترین و خطرناک ترین جنایات در اساسنامه دیوان کیفری بین المللی نسل کشی است، این جنایت که مورد ‏نکوهش تمامی کشورهای جهان است و متضمن نفی حق حیات تمام گروه های انسانی و آن دسته جنایاتی است که وجدان بشری را تکان میدهد و موجب آسیب های بسیار زیادی به بشریت می شود.آنچه نسل کشی را از سایر جرایم جدا می کند وجود ‏عنصر قصد خاص در این گونه جرایم است که قصد خاص مرتکب باید از بین بردن گروه باشد و همچنین ، اساسنامه در تعریف نسل کشی بیان می کندکه:هر یک از اعمالی که به قصد از بین بردن تمام یا بخشی از یک گروه ملی،قومی،نژادی یا مذهبی ،کشتن اعضای گروه،وارد آوردن صدمه شدید جسمی یا روحی به اعضای گروه،تحمیل عمدی شرایط نامساعد زندگی به گروه با انتظار آنکه موجب نابودی فیزیکی تمام یا بخشی از آن شود،تحمیل عمدی تدابیری به قصد جلوگیری از تولد و تناسل در میان اعضای گروه، انتقال دادن اجباری اطفال متعلق به یک گروه به گروه دیگر و همچنین ماده 77 ‏اساسنامه دیوان کیفری بین المللی در مورد مجازات جنایتکاران مقرر می کند که: 1-با رعایت ماده 110 ‏این اساسنامه،دیوان می تواند یکی از مجازاتهای زیر را برای شخصی که به دلیل ارتکاب یکی از جرایم مذکور در ماده 5 ‏محکومیت یافته تعیین نماید: حبس به مدت معینی که ‏بیش از سی سال نباشد،حبس ابد،به شرط آنکه اهمیت جرم ارتکابی و همچنین اوضاع و احوال شخصی محکوم علیه آن را ایجاب نماید. ٢ ‏-دیوان می تواند علاوه بر تعیین حبس دستور دهد که،بر طبق ملاک هایی که در آیین دادرسی و ادله دیوان ‏مقرر شده جریمه نیز وصول شود،عواید،اموال و دارایی هایی که به نحو مستقیم یا غیر مستقیم از ارتکاب جرم حاصل شده،بدون اینکه به حقوق شخص ثالث با حسن نیت لطمه ای وارد سازد.ضبط گردد