تاثیر مشارکت ساکنان بر بهبود فرآیند طراحی و ساخت خانه

توجه به شاخصه های انسانی در محیط هایی که نتوانسته بودند نیازهای ساکنان خود را بر آورده سازند, در سالهای اخیر تبدیل به یک خواست عمومی گردید، نقش معمار, به عنوان تنها قدرت تصمیم گیری برای طراحی محیط رفته رفته تغییر پیدا کرده و توجه به نیازهای کاربران, خواست ها و علایقشان موجب فراهم آوردن فرصت هایی برای همکاری افراد مختلف در طرح ها گردید. این موضوع منتج به تغییر الگوواره های معماری گردید بطوریکه سعی در, مشارکت دادن مردم یا کاربران در حوزه های مختلف طراحی و برنامه ریزی داشت . این رویکرد تحت عناوین مختلفی همچون طراحی مشارکتی , طراحی با کاربر و ... مطرح گردیده است و هدف از این تحقیق بدست آوردن خانه هایی مطلوب تر با همکاری و مشارکت دادن ساکنان در فرآیند طراحی و ساخت است و یکی از مهمترین نیازهای ساکنان خانه , نیازهای روحی و روانی ایشان است که در این میان به خانه به عنوان مکان در برگیرنده و توسعه دهنده روح انسان همیشه از زوایای معرفت شناختی مختلفی نگریسته شده است. امروزه طراحی مشارکتی یا طراحی مردم بنیاد به عنوان پارادایم جدیدی از فرآیند خلاقیت در طراحی جلوه گر شده است که بازخوانی و شناساندن ابعاد نظری و علمی آن هدف محوری این تحقیق است. خانه های مسکونی می بایست با توجه به نیازهای ساکنان طراحی شود و این امر مقدور نمی شود مگر اینکه قبل از هرگونه طراحی و ساخت با ساکنانش مشورت و از آنها هم نظرخواهی گردد و از ایده های آنها در طراحی به صورت منطقی و اصولی استفاده شود.