بررسی طرد اجتماعی سالمندان سرای سالمندان هفده شهریور سنندج

ر شد سریع جمعیت و روند سریع تغییرات ، افزایش طول عمر و امید به زندگی، پدیده سالمندی را در جوامع موجب می شود که موجی از مشکلات و نابهنجاریهای گاها مقطعی را در پی دارد. روند پیری در ک شور در حال افزایش ا ست و دگرگونی در ارزشها و هنجارها، ق شر سالمند را در معرض آسیب های جدی از جمله طرد از جامعه قرار می دهد. متاسفانه در این زمینه پژوهش های محدودی از تجربه زیسته سالمندان به عمل آمده است. پژوهش حاضر در صدد بوده تا با اتخاذ رویکردی امیک و مطالعهای کیفی با ا ستفاده از تئوری زمینه ایبه دنبال برر سی و پا سخ به این سوالات با شد که تجربه اع ضای خ انه سالمندان سنندج از سالمندی چگونه است و به چه نحوی با امر طرد اجتماعی مواجه شده اند؟ چه عواملی باعث دوری از عرصه های اجتماعی و فعالیت های مدنی و فرهنگی آنان شده است؟ و اینکه آنان در جامعه رو به تو سعه امروز چه بردا شتی از دگرگونی جایگاه منز لتی خود ن سبت به جامعه سنتی دارند؟ اطلاعات با ا ستفاده از م صاحبه عمیق با 15 مرد و زن بالای 60 سال ساکن مرکز سالمندان 17 شهریور سنندج گردآوری شد . روش نمونه گیری، به شیوه نمونه گیری هدفمند -نظری است. بدین معنا که در انتخاب مشارکت کنندگان د ستیابی به بالاترین میزان واریانس در پا سخ دهی و ا ش باع نظری را مد نظر قرار دادیم. یاف ته های پژوهش نشان می د هد سالمندان اثرات و پیامدهای متفاوت: افول جایگاه اقتصادی خود، بازنگری در بنیان های فرهنگی جامعه، تحول شکل و محتوای خانواده، دگرگونی در نهادهای اجتماعی و سبک زندگی، التهاب بیولوژیک، جاماندگی نوستالوژیک و معلولیت ساختار سنتی را به عنوان نتیجه هزینه بازتولید تنظیمات اجتماعی برساخت نموده اند. همچنین ظهور طرد اجت ماعی کنشگران را می توان در چارچوب تئوری های تکامل اجتماعی امیل دورکیم، دیدگاه قابلیتی آمارتیا سنو نظریه شبکه ای مارک گرانوتر نیز گنجاند.