ارزیابی جایگاه اکوتوریسم و توسعه پایدار درتدوین راهبردهای استراتژیک (منطقه گریت)

امروزه صنعت توریسم به شکل عام و اکوتوریسم به صورت خاصبه عنوان یکی از پایه های مهم توسعه در بسیاری از کشورهای جهانبشمار می رود. کشور ایران با تنوع بارز محیطی- اکولوژیک از ظرفیت های گسترده ای برای توسعه فعالیت های اکوتوریسمبرخوردار است. منطقه گریت در غرب کشور از جمله مناطقی استکه با برخورداری از چشم اندازها و منابع طبیعی فراوان فرصت هایبسیار زیادی را در زمینه توسعه فعالیت های اکوتوریسم پیش رودارد. هدف این تحقیق ارزیابی جایگاه اکوتوریسم و توسعه پایدار دراین منطقه و تدوین راهبردهای استراتژیک برای توسعه فعالیت هایاکوتوریسم با تاکید بر رویکردهای مشارکتی می باشد. این پژوهشاز نوع پژوهش های پس کاوی بوده و روش انجام با توجه به ماهیتکار بر پایه روش های توصیفی- تحلیلی می باشد. مبتنی بر ماهیت مطالعات مدیریت توسعه، روشهای گردآوری داده ها و اطلاعاتمورد نیاز طرح ترکیبی از روشهای اسنادی و میدانی است. جامعهآماری این مطالعه مشتمل بر تمام ساکنین منطقه گریت و جامعهنمونه که از طریق فرمول کوکران برآورد شده شامل 60 نفر استکه به روش انتخابی تعیین شده است. نتایج بدست آمده در اینتحقیق نشان می دهد که به رغم برخورداری از توان های لازم برایتوسعه فعالیت های اکوتوریسم، برخی از موانع داخلی و خارجی مانعتحقق این امر شده است. جلوگیری از پراکندگی سرمایه های خرد واتخاذ رویکرد سرمایه گذاری مشارکتی، گسترش فعالیت های مکملاکوتوریسم و مواردی از این قبیل از جمله راهبردهای پیشنهادیاین پژوهش به شمار می روند.