ارزیابی سیستم های آبیاری قطره ای اجرا شده در منطقه خشک استان یزد (مطالعه موردی: شهرستان خاتم)

باتوجه به کمبود نزولات آسمانی درکشور ایران و عدم توزیع مناسب زمانی و مکانی بارش ها، همچنین بروز خشکسالی های متعدد دربیست سال اخیر، ضرورت تبدیل روش های آبیاری سنتی به روش های نوین آبیاری از جمله آبیاری بارانی و قطره ای بیش از پیشاحساس می شود. در این تحقیق چهار سیستم آبیاری قطره ای در شهرستان خاتم از مناطق خشک استان یزد مورد ارزیابی قرار گرفت. پارامترهای راندمان پتانسیل کاربرد (PELQ)، راندمان واقعی کاربرد (AELQ)، یکنواختی انتشار آب قطره چکان (EU)، میانگین عمق کاربرد آب (Daw) و فاکتور کاهش یکنواختی (ERF) محاسبه شدند. همچنین برای تجزیه و تحلیل بهتر منحنی تغییرات دبی قطره چکانها در طول لوله های جانبی واقع بر مانیفلد مورد آزمایش ترسیم گردید. به طور کلی می توان گفت مشکلات عمده سیستم های آبیاری قطره ای گرفتگی قطره چکان، نامناسب بودن حجم آب آبیاری، عملکرد نامناسب سیستم کنترل مرکزی، نامناسب بودن مقدار فشار و توزیع غیر یکنواخت آن و همچنین مشکلات مدیریتی بوده است.