تاثیر حرارت ورودی بر ریزساختار اتصال غیرمشابه فولاد زنگ نزن آستنیتی AISI 316L به فولاد کم آلیاژ استحکام بالای API 5L X70

در این پژوهش، اتصال غیر مشابه فولاد زنگ نزن آستنیتی AISI 316L و فولاد کم آلیاژ استحکام بالای API X70 به روش جوشکاری قوسی تنگستن گاز و با استفاده از فلز پرکننده ER316L مورد مطالعه قرار گرفت. برای بررسی تاثیر حرارت ورودی، جوشکاری در سه حرارت ورودی KJ/mol ، 0/37 0/84و0/97 انجام شد. پس از جوشکاری ریزساختار مناطق مختلف شامل فلزات پایه، فلزات جوش، ناحیه متاثر از حرارت و فصل مشترکها به وسیله میکروسکوپ نوری و میکروسکوپ الکترونی نشر میدانی بررسی شد. بررسی ها نشان داد که ریزساختار فلز پایه L 713 دارای زمینه کاملا آستنیتی همراه با دوقلوییها در سرتاسر ساختار است و فلز پایه X70 دارای ریزساختار فریتی پرلیتی میباشد. ریزساختار فلز جوش ER316L به صورت فریت اسکلتی است و با افزایش حرارت ورودی فریت های اسکلتی درشت تر شده و از میزان آنها کاسته میشود. همچنین بررسی فصل مشترک فولاد زنگ نزن آستنیتی L 713 و فلز جوش نشان داد که مرز کاملا پیوسته و یکنواخت است و اثری از نواحی انتقالی و مناطق مخلوط نشده دیده نمیشود. همچنین افزایش حرارتورودی باعث افزایش اندازهی دانههای آستنیت در مرز ذوب و متعاقبا افزایش عرض ناحیه متاثر از حرارت میشود. در فصل مشترک فولاد X70 و فلز جوش ناحیهای به نام ناحیه انتقالی در مرز ذوب تشکیل میشود