مروری بر فرایند اکسیداسیون به روش پلاسمای الکترولیتی

امروزه برای پوشش دهی فلزات از روشهای متعددی استفاده می شود که میتوان برای مثال، رسوب شیمیای بخار، رسوب فیزیکی بخار، کاشت یونی، غوطه وری درمذاب، کند وپاش، آندایزینگ و پلاسما را نام برد. روش پلاسمای الکترولیتی یک روش جدیدپوشش دهی است که بی خطر برای محیط زیست بوده و دارای مزایای قابل توجهی از جمله یکنواختی پوشش، مدت زمان کم پوشش دهی، چسبندگی مناسب به فلز پایه و مزیت های دیگر میباشد. در طی چند سال اخیر مطالعات زیادی جهت بررسی پوشش محافظ بر روی فلزات به این روش انجام شده. اکسیداسیون به روش پلاسمای الکترولیتی یکی از روش های پلاسمای الکترولیتیاست که موضوع این پروژه می باشد. این روش مناسب جهت ایجاد لایههای مقاوم به خوردگی بر روی فلز پایه منیزیم ، آلومینیم ،تیتانیم و فولاد است. در این تحقیق به مکانیزم ایجاد پوشش توسط این روش، عوامل موثر بر ایجاد پوشش،نتایج حاصل از ایجاد پوشش بر روی دو فلز تانتالیم و آلومینیم از جمله مقاومت به خوردگی، سختی و مقاومت به شوک حرارتی مورد بررسی قرار گرفته.نتایج به دست آمده نشان میدهد که در فلزات نامبرده علاوه پوشش ایجاد شده علاوه بر ایجاد مقاومت به خوردگی بالا، افزایش سختی را نیز به دنبال دارد