تحلیل رقابت پذیری جهانی ایران در سال 2015-2016 با استفاده از رویکرد ماتریس اهمیت-عملکرد

هدف این پژوهش، بررسی وضعیت رقابت پذیری جهانی ایران در مقایسه با کشورهای سند چشم انداز 1404 و ارائه راهکارهایی برای دستیابی به جایگاه نخست منطقه می باشد. در این پژوهش، با به کارگیری داده های گزارش رقابت پذیری جهانی سال 2016-2015 مجمع جهانی اقتصاد و استفاده از روش آنتروپی، اهمیت هر یک از شاخص های ارکان رقابت پذیری تعیین گردید. سپس به وسیله ماتریس اهمیت-عملکرد، ضمن در نظر گرفتن اوزان به دست آمده برای ارکان رقابت پذیری و توجه به امتیاز ایران در هر یک از آنها، اولویت های بهبود رقابت پذیری کشور شناسایی شدند. بر اساس یافته های پژوهش، ارکان نوآوری، آمادگی تکنولوژیکی، نهادها و زیرساخت، از اهمیت بیشتری برخوردار هستند و به عنوان اولویت های حوزه رقابت پذیری ایران معرفی شدند.