بررسی عدم قطعیت در بهینه سازی مبادلات بازار آب (بررسی موردی حوضه آبریز دریاچه ارومیه)

در شرایط کمبود منابع آب شیرین، مدیران بخش آبی به سرعت در حال تغییر سیاست های تخصیص آب در حوضه های آبی می باشند. در این میان راه حل های تجارتی و شکل گیری بازار آب در یک سیستم تخصیص جهت تامین نیاز آب زیست محیطی رویکرد موثری می باشد. تجارت آب بر پایه حق آبه های قابل انتقال راه حل مناسبی است که به تعدیل قیمت آب کمک می کند. متخصصان اقتصاد، بازار آب را به عنوان راهی برای تخصیص موثر از منابع کمیاب آب می دانند. این مقاله مدل بهینه سازی احتمالاتی سه مرحله ای را با استراتژی حداقل هزینه برای مبادلات آبی فصلی با در نظر گرفتن عدم قطعیت های هیدرولوژیکی، شرایط بهره برداری و زیستی به عنوان محدودیت، بیان می کند. برنامه خطی جهت حداقل کردن هزینه های مورد انتظار مبادلات آبی در سه نوع قرارداد آبی مشروط، لحظه ای و بلند مدت به منظور در نظر گرفتن عدم قطعیت نیاز زیست محیطی آورده شده است. نتایج بهینه سازی، زمان بندی و نوع مبادلات آبی بهینه را بیان می کنند و میزان تاثیرگذاری هر یک از عدم قطعیت ها در بازار و اهمیت آن ها را در مدل شرح می دهند.