روش توسعه کم اثر (Low Impact Development) شیوه ای سازگار با محیط زیست در کنترل سیلاب شهری
محل انتشار: ششمین کنفرانس ملی مدیریت منابع آب ایران
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 3,863
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
WRM06_278
تاریخ نمایه سازی: 6 بهمن 1395
چکیده مقاله:
توسعه و گسترش شهرها به ویژه در حالت سنتی آن، موجب تغییر در ماهیت زمین و به تبع آن تغییر در پارامتر های هیدرولوژیکی طبیعی حوضه می شود. مهمترین پارامتری که در توسعه تغییر می کند نفوذپذیری می باشد. کاهش نفوذپذیری عامل اصلی افزایش حجم رواناب شهری ناشی از بارندگی و همچنین انتقال آلودگی از نواحی مجاور می باشد. جهت جبران اثرات منفی توسعه بر چرخه هیدرولوژیکی، هدایت و مهار آبهای سطحی از شبکه زهکشی بهره برده می شود که این سیستم به دلیل محدودیت هایی از قبیل نقص در طراحی، الزامات زیربنایی، سازگار نبودن با محیط زیست و... معمولا با مشکل مواجه شده و عبور حجم عظیم رواناب از محدوده توسعه یافته و تشکیل سیلاب مخرب شهری را به دنبال خواهد داشت. در تحقیق پیشرو سعی بر معرفی برخی روش ها با عنوان توسعه کم اثر شده است و با مقایسه آنها از لحاظ اقتصادی، عملکرد و قابلیت اجرا مناسبترین روش معرفی گردیده است. توسعه کم اثر یکی از روش های مدیریت سیلاب شهری برای حفظ و بازگرداندن شرایط هیدرولوژیکی طبیعی یک حوضه آبریز به شرایط اولیه قبل از توسعه یافتگی و بهبود محیط زیست آن حوضه می باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
جمیل بهرامی
استادیار گروه عمران، دانشکده مهندسی، دانشگاه کردستان
هدی جوزاده
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی و مدیریت منابع آب، گروه عمران، دانشکده مهندسی، دانشگاه کردستان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :