تأثیر برخی عامل های زیست بوم شناختی بر همزیستی قارچ ریشه های آربوسکولار با سیب زمینی در استان آذربایجان غربی

قارچ ریشه های (میکوریز) آربوسکولار به دلیل اثرات بسیار سودمندی که در رشد و نمو گیاهان وافزایش مقاومت آن ها به شرایط نامساعد دارند، موردتوجه بسیاری از محققان در نظام کشاورزیپایدار هستند. عامل های مختلف زنده و غیرزنده می تواند توسعه ارتباط قارچ ریشه ایی را تحت تأثیرقرار دهند. به منظور بررسی برخی عامل های مؤثر بر همزیستی قارچ های میکوریز آربوسکولار با گیاهسیب زمینی، نمونه برداری از کشتزارهای استان آذربایجان غربی در شهریور 1391 انجام شد.اطلاعاتی مانند رقم سیب زمینی، عملکرد، تناوب زراعی و برنامه کودی برای هر نمونه گردآوری شد.بررسی های آزمایشگاهی شامل درصد استقرار یا کلنیزاسیون ریشه با قارچ ریشه های آربوسکولار،آلودگی ریشه با درون رست (اندوفیت) های دیواره تیره، جمعیت اسپور،pH, EC و بافت خاک روی31 نمونه خاک و ریشه انجام شد. نتایج نشان داد بین درصد استقرار قارچ ریشه ها و جمعیت اسپوریخاک با عملکرد سیب زمینی ارتباط مستقیم وجود دارد. به طورکلی نظام تک کشتی و تناوب با گیاهانمیزبان مناسب قارچ ریشه به ویژه خانواده لگومینوز باعث بهبود استقرار قارچ ریشه هایی شد. همچنینپیشینه کشت، نوع کوددهی و ریزموجودات (میکروارگانیسم های) خاک، کلنیزاسیون قارچ ریشه ها راتحت تأثیر قرار دادند.