بررسی ایستایی ساختمان های فولادی در مقابل زلزله های شدید با استفاده از تحلیل مد خرابی (Collapse Mode)

نظر به اینکه فروریزش ساختمان ها در زلزله ها خسارت های مالی و جانی گسترده ای را چه در اخل ساختمان و چه در خارج آن در پی دارد بنابراین حفظ پایداری کلی ساختمان ها حتی در زلزله های نادر و شدید همواره به عنوان یکی از اهداف اصلی آیین نامه های طرح لرزه ای مطرح بوده است. با توجه به اینکه پاسخ واقعی قریب به اتفاق ساختمان ها تحت زلزله های شدید به صورت غیر خطی می باشد، بنابراین استفاده از روش های تحلیل خطی در پیش بینی پاسخ سازه و برآورد طلب لرزه ای غیر دقیق و ناکافی به نظ رمی رسد. در این مقاله با استفاده تحلیل مود خرابی و بر مبنای روش طراحی بر اساس عملکرد (PBD) به مطالعه موردی پنج ساختمان فولادی با سیستم قاب خمشی ویژه و ارزیابی عملکرد آنها در زلزله های شدید پرداخته شده است. بدین منظور پنج ساختمان با یک پلان مشخص و با تعداد طبقات 3، 5، 7، 9 و 12 انتخاب شده و بر اساس ویرایش سوم استندارد 2800 تحلیل و طراحی گردیدند و سپس مطابق ضوابط دستورالعمل بهسازی عملکرد آها در بیشینه زلزله محتمل (MCE) با استافده از روش استاتیکی غیر خطی مورد ارزیابی قرار گرفت. و د رنهایت مشخص شد که به جز ساختمان 3 طبقه، دیگر ساختمان ها عملکرد آستانه فروریزش (Collapse Prevention) را برآورده نکرده و دارای ضعف خصوصا در ستون های طبقات پایین تر می باشند.