تحلیلی از منابع قدرت مدیران در عصر فرانوین گرایی

سازمان های امروزی اگر قادر به انطباق با تغییرات محیطی نباشند به سرعت از گردونه رقابت خارج و جای خود را به رقبا می دهند. در چنین شرایطی سازمان ها نیاز به رهبرانی دارند که سازمانهای خصوصی یا دولتی را به وسیله پدیده هایی با توانایی بیشتر برای ادامه حیات، رشد و ترقی، متحول کنند. این رهبران مسئولیت می پذیرند، قوه تخیل خود را به کار می گیرند، تخیلات خود را به واقعیت تبدیل می کنند، موجب تعهد و مشکارکت داوطلبان می شوند و در نهایت سازمانها را به سمت سازمانهای فرانوین گرا که می تواند نیازهای محیطی را تشخیص داده و ابزارهای لام برا هماهگی خود با آن را فراهم سازند، هدات می کنند. چنین رهبرای سرچشمه تغییرات به شمار می آیند. برا دستیابی به این مقصود مدیران از سناریوهای متفاوتی استفاده می کنند. نوع قدرت مورد استفاده یکی از این سناریوهاست. این مهم حلقه مفقوده ای است که بسیاری از سازمانه های امروزی با چالشهای ناشی از آن به شدت درگیرند. بدیهی است عوامل و نیرویهای دگرگون ساز دنیای هزاره سوم با ایجاد تحولات بنیادین در دنیای کار، تغییر نقشها و انتظارات، ظهور سرما های هوشی و فکری به عنوان مهم ترین سرمایه و ... ایده ها و اندیشه های مولد را شرط بقاء و کامیابی ملتها، جوامع و سازمانها در دنیای امروز قرار داده است. مسائلی چون شکاف قابلیتها و انتظارات و آرمانها این ضرورت را اجتناب ناپذیر ساخته است که مدیران باید با لنز دیگری به سازمان و منابع بنگرند. تحقق امر فوق مستلزم کاربست مبانی مدرن سازمان و مدیریت است که منابع قدرت نیز یکی از آنهاست نماید.