رابطه ی هنر و دین

فلسفه ی پیدایش ادیان الهی هدایت و ارشاد انسان ها بسمت سعادت و کمال بوده است و در این طریقت از ابزار و روش های متعددی بهره برده است. استفاده از جوهره فطری الهی دمیده شده در روح از مهمترین راهکارهای نفوذ در انسان هاست. هنر نیز ابزاری است که با فطرت انسان مرتبط بوده و هنرمند به وسیله ی آن خواسته و راز و نیاز را کالبد می بخشد. دین و هنر نیاز های فطرت و روح را پاسخ می دهند و هر دو مأنوس با انسانند و به زبان فطرت سخن می گویند. لذا ارائه ی دین در قالب هنر می تواند دین و هنر را به کمال مطلوب و آرامش حقیقی نزدیک کند. جایگاه هنر براساس ویژگی های هر دین متفاوت است. این مقاله سعی برآن دارد که با شناسایی قابلیت های ویژه و منحصر بفرد هنر و مقایسه ی آن در ادیان و اندیشه های گوناگون رابطه ی بین آن دو را بررسی نماید و در این راستاست که می توان گفت که نمود آموزه های اسلام در همه ی عرصه ها و زمینه های کالبدی یافت می شود.