طراحی مجتمع های مسکونی با بهینه سازی مصرف انرژی

از آ نجایی که مصرف انرژی در بخش خانگی حدود 39 درصد از کل مصرف انرژی کشور را به خود اختصاص داده و روند رشدی معادل 4/7 درصد داشته است، بهینه سازی مصرف انرژی در این بخش باید الزامی گردد. از هنگامی که بشر برای دست یابی به خواست هایش مجبور به پرداخت هزینه شد، همواره به دنبال راه هایی برای رسیدن به این خواسته ها با حداقل هزینه و یا اصطلاحاً شیوه های بهره وری بوده است انسان طی سال های تجربه اندوزی آموخت که علاج بسیاری از وقایع را قبل از وقوع آن باید جستجو کرد، یعنی ازهمان ابتدا باید راهکارهای کم هزینه یا بدون هزینه را برگزید. استفاده از انرژی های طبیعی به لحاظ کاهش نیاز به مصرف انرژی و هزینه های آن و از دید کلانتر شهرها کاهش آلودگی محیط زیست یک گزینه مناسب، اساسی و کم هزینه است. این گزینه بیشتری تأثیر را از فاز طراحی ساختمان می پذیرد. در این مقاله پیرامون چگونگی چیدمان ساختامانها در کنار یکدیگر و نقش آن در بهره گیری بیشتر از انرژی های طبیعی مطالبی ارائه می شود. چنانچه ابعاد و مساحت زمین برای احداث ساختمان ها، امکان رعایت فاصله مناسب بین ساختمان ها را فراهم نکند، معماری ساختمان رابا هدف دریافت بهینه انرژی خورشیدی می توان به گونه ای پیش برد که تابش های خورشیدی از طریق سقف، پنجره های سقفی رو به جنوب و کلکتورهای خانگی انرژی خورشیدی دریافت گردد. در حال حاضر استفاده از کلکتورهای خورشیدی برای تولید آب گرم مصرفی ساختمان ها در کشور ما عمومیت نیافته است هر چند در غالب سیاست های تشویقی این امر مهم در حال توسعه است. دریافت انرژی خورشیدی توسط کلکتورها به مراتب ساده تر و امکان پذیرتر در دریافت به منظور گرمایش فضای ساختمان است زیرا با توجه به محل نصب کلکتورها عموماً سقف ساختمان ها محدودیت کمتری در دریافت انرژی خورشیدی در تابستان و بهار که زاویه تابش خورشید بیشتر است وجود دارد. دریافت تابش های خورشیدی به منظور تأمین بخشی از نیاز سیستم روشنایی ساختمانها از طریق روشنایی طبیعی از دیگر موارد استفاده از انرژی های طبیعی در ساختمانها می باشد. روش مورد استفاده در این مقاله توصیفی تحلیلی بوده و ابزار گردآوری اطلاعات کتاب خانه ای است.