بررسی تاثیر نانو سلیس در بتن متراکم سبک حاوی لیکا و بتن فاقد نانو

به علت استفاده از سازه های بتن در شرایط اقلیمی مسئله آسیب دیدگی این نوع سازه ها و در نتیجه تغمیر و نگهداری آنها، یکی از موضوعات اصلی کارشناسان را تشکیل می دهد. در مقیاس ،نانو ذرات خواص فیزیکی و شیمیایی منحصر به فردی را در مقایسه با دیگر مواد از خود نشان داده اند. بتن خود متراکم یک فن آوری جدید در عرصه ساخت و ساز دنیا می باشد که بدون نیاز به هیچ لرزاننده ی خارجی و داخلی و فقط با استفاده از نیروی وزن، قالب را پر نموده و همزمان یکنواختی خود را حفظ می کند. و همچنین در صنعت پیشرفته تکنولوژی نانو فن آوری هم به نوبه خود در صنعت بتن تغییراتی شگرفی ایجاد نموده است و با تولید مصالح نانویی در زمینه افزایش مقاومت و دوام بتن تغییرات بسزایی به چشم دیده می شود. لذا در این تحقیق سعی شده تا علاوه بر دستیابی به طرح اختلاط مشخصی جهت ساختن بتن خودمتراکم، با تغییر و اضافه کردن نمونه پودر، ژل و محلول کلوئیدی نانو سیلیس تولید داخل کشور توسط شرکت های دانش بنیان و همچنین استفاده از مصالح سبک دانه ( رس منبسط شده ) لیکا بعنوان جایگزینی برای درصدی از سیمان و مصالح سنگی مصرفی در بتن ساخته شده، به مشخصات مکانیکی مطلوبی دست یابیم و برخی از خواص مکانیکی آن را بررسی نماییم. در این مجال در پژوهش فوق به بررسی تاثیر نانو سلیس بر بتن سبک متراکم و سبک حاوی محلول نانو سیلیس در سنین متفاوت و مقایسه آنها با خواص مقاومتی نمونه شاهد بدون نانوسلیس می پردازیم. روش تحقیق:روش انجام تحقیق به صورت مطالعات کتابخانه ای ،میدانی و آزمایشگاهی می باشد که با توجه به تجزیه و تحلیل داده های آزمایشگاهی و آماری به نتایج مربوط به فرضیات دست پیدا می کنیم. یافته ها: نتایج حاصل بیانگر مناسب بودن مشخصات مکانیکی بتن خودمتراکم سبک حاوی پودر نانو سیلیس نسبت به بتن خودمتراکم سبکفاقد و نمونه های حاوی ژل و محلول کلوئیدی نانو سیلیس می باشد.