بررسی تأثیر تخصص در صنعت حسابرس و تأخیر در ارائه گزارش حسابرسی بر تجدید ارائه صورت های مالی

تجدید ارائه صورت های مالی دوره های قبل و ارائه مجدد و مستمر اقلام در دوره های پی درپی و رواج آن در بین شرکت های ایرانی،پیامدهای منفی متعددی را به همراه دارد. رقم سود خالص، مبنای محاسبه و تصمیم گیری در حوزه مواردی همچون پاداش هیأت مدیره،مالیات و پرداخت سود به سهامداران است. افزون بر این، سود هر سهم و نسبت قیمت به سود هر سهم نیز که از جمله شاخص های مبتنیبر سود خالص است که مورد استفاده تحلیلگران و سرمایه گذاران قرار می گیرد. در نتیجه ارائه نادرست سود، و اصلاح آن در دوره های بعد،یعنی پس از اتخاذ تصمیم های مربوط، آثار اقتصادی و مالی متعددی برای استفاده کنندگان از صورت های مالی خواهد داشت. با وجودیکهحجم قابل ملاحظه ای از ادبیات تجربی در مورد عوامل مؤثر بر تجدید ارائه صورت های مالی وجود دارد و در ایران نیز پژوهشگرانی نظیرنیکبخت و رفیعی، به تدوین الگوی عوامل مؤثر بر تجدید ارائه صورت های مالی پرداختند، پژوهشی که به صورت خاص به بررسی تأثیرتخصص در صنعت حسابرس و تأخیر در ارائه گزارش حسابرسی بر تجدید ارائه صورت های مالی در حوزه جستجوی انجام شده در منابعایرانی مشاهده نشده است. بنابراین، با توجه اهمیت تجدید ارائه صورتهای مالی و آثار ناشی از آن، هدف کلی این پژوهش حاضر ایناست که با الگوبرداری از چارچوب کلی پژوهش های رومانوس و همکاران ( 2008 )، چین و چی ( 2009 ) و بلانکلی و همکاران ( 2014 )، بهبررسی تأثیر تخصص در صنعت حسابرس و تأخیر در ارائه گزارش حسابرسی بر تجدید ارائه صورت های مالی شرکت های پذیرفته شده دربورس اوراق بهادار تهران می پردازد.