شرحی کوتاه پیرامون مسئله مشکلات رفتاری و اوتیسم

مشکلات رفتاری دانش آموزان فشار روانی بالایی را بر خانه و مدرسه تحمیل می کند. برای درمان مشکلات رفتاری، روش های گوناگونی از جمله آموزش خانواده به کار می رود. در سال های اخیر در سبب شناسی مشکلات رفتاری کودکان به نقش وضعیت روان شناختی والدین توجه زیادی صورت گرفته و اعتقاد بر این است که مشکلات روان شناختی مادران در پدیدآیی مشکلات رفتاری کودکان آنها تاثیرگذار است. همچنین اختلالات طیف اوتیسم یک ناتوانی مزمن در سیستم عصبی است. گرچه به نظر می رسد اوتیسم اختلالی نادر است ولی مطالعات اخیر نشانگر شیوع این بیماری به طوری که بیش از 1% کودکان مبتلا به این بیماری بوده و شیوع آن بیش از شیوع سندرم داون است. کودکان مبتلا به بیماری اوتیسم دچار عدم توانایی در برقراری ارتباط با دیگران بوده و قادر نیستند از زبان به عنوان وسیله ای برای برقراری ارتباط استفاده کنند. هم چنین الگوهای رفتاری تکراری و محدود از خود نشان می دهند. هدف از نگارش این مقاله شناسایی مشکلات رفتاری کودکان با تأکید بر نقش والدین )خانه(، مدرسه و جامعه، و اوتیسم می باشد. همچنین معرفی برنامه های آموزش والدین در کاهش این مشکلات کودکان می باشد. درباره مشکلات رفتاری و اوتیسم به صورت گذرا بحث شد. در نهایت برنامه های پیشنهادی برای کاهش علائم کودکانی که به لحاظ روانشناختی تشخیص مشکلات رفتاری دریافت کردند بیان گردید، به مشکلات مربوط به اختلالات طیف اوتیسم اشاره شد و پژوهش هایی معرفی شدند که در داخل و خارج از کشور به این موضوع پرداخته اند و نتیجه گرفتند که بهترین راه حل جهت کاهش مشکلات رفتاری کودکان، آموزش والدین می باشد. همچنین کودک از طریق فضای بازی و ارتباط با والدین میتواند مشکلات اساسی از قبیل تحریک پذیری، بیش واکنشی حسی و دیگر مشکلات خود تنظیمی خود را کنترل کند و نوع تغذیه کودکان اوتیسمی در بهبود و یا وخامت بیماری مؤثر می باشد. در پیان توصیه شد که به توسعه تحقیقات کاربردی در این حوزه پرداخته شود.