بررسی پایداری و فاصله بهینه تونل های پنستاک سد رودبار لرستان به روش تجربی و تحلیل عددی

یکی از اساسی ترین بحث ها در طراحی و ایمنی تونل ها، پایداری آنها است. مسئله پایداری تونل ها بخصوص در تونل های موازی اهمیت بیشتری دارد که اثرات تونل های مجاور بر پایداری همدیگر باید در نظر گرفته شود. از اهداف اصلی تحقیق حاضر، بررسی پایداری تونل های پنستاک سد رودبار لرستان است . این تونل ها به شکل نعل اسبی در سازندهایدالان، میلا و هرمز حفاری خواهند شد. در این پژوهش به دو روش تجربی و تحلیل عددی به بررسی موضوع پرداخته شده است. نتایج دو روش تقریبا مکمل هم بوده و اختلاف بین آنها ناچیز است. نتایج نشان می دهند که فقط قسمت هایی از تونل ها که در سازندهای دالان گسله، میلا و هرمز قرار می گیرند، مشکل ناپایداری دارد و به سیستم نگهداری نیاز است. بابررسی های انجام شده، یا اعمال سیستم نگهداری شامل شاتکرین به ضخامت 20 سانتی متر به همراه توری سیمی و پیچ سنگ به قطر 30 میلی متر و طول 4متر و فاصله داری 1/5 در 2متر و قاب فولادی IPB14 یا فواصل 1/5 متر مشکل ناپایداری در بخش های ضعیف برطرف می شود. این سیستم باید قبل از آنکه 30 درصد کرنش ها اتفاق بیفتند، نصب شوند.