سازه های انتقال، کنترل و توزیع شبکه های آبیاری و زهکشی و مقایسه گزینه های مختلف

خشکسالی و کم آبی در ایران یک واقعیت اقلیمی است و باتوجه به روند روز افزون نیاز بخش های مختلف به آب، مشکل خشکسالی در سال های آینده حادتر نیز خواهد شد. به طوری که براساس گزارش موسسه بین المللی مدیریت ( IWMI ) کشور ایران برای حفظ وضع فعلی خود تا سال 2025 باید بتواند 112 درصد منابع آب قابل استحصال بیفزاید. این امر باتوجه به پتانسیل ها و نیازهای روز افزون بخش های کشاورزی، شرب، صنعت و حفاظت از سایر منابع زیستی بسیار مشکل و حتی ناممکن است. لذا در چنین شرایطی یکی از راهکارهای موثر و عملی استفاده بهینه و صرفه جویی در مصرف آب است. در این میان، مدیریت مصرف آب در بخش کشاورزی که بخش عمده ای از مصارف آب در ایران و جهان را نیز شامل می شود، می تواند بسیار موثر و راه گشا باشد. در این پژوهش به برسی سازه های انتقال، کنترل و توزیع شبکه های آبیاری و مقایسه گزینه های مختلف پرداخته می شود. نتایج نشان داد که مدل های ریاضی شبیه سازی سیستم های انتقال و توزیع آب، قابلیت بسیار ارزشمند در زمینه مطالعات علمی و دقیق بهره برداری( اعم از ارزیابی سیستم ها، تعیین راه حل های کارآمد برای افزایش بهره وری سیستم ها، روش های بهره برداری و سیستم های کنترل بهینه و...) دارا می باشد. کمبود محسوس منابع آب که بحران ساز سال های آتی خواهد بود، و ارزش حیاتی و استرتژیک توان استفاده بهینه از منابع، بکارگیری گسترده چنین تکنیک های مطالعاتی به ویژه برای کشوری نظیر ایران با رشد قابل توجه جمعیت،رو به زوال رفتن منابع سوخت های فسیلی و درآمد ناشی از آن امری ضروری می باشد.